Een verrassend debuut

Ik had me ingeschreven om deel te nemen aan de verrassingsleesclub van Hebban en was blij verrast toen Ginny Moon heeft gelijk op mijn deurmat viel. Deze stond namelijk al op mijn lijstje!

Ginny Moon heeft gelijk geeft je een kijkje in de denk- en leefwereld van een meisje met autisme. Omdat het boek al op mijn tbr-lijstje stond, had ik van tevoren al hoge verwachtingen van dit boek. Het verhaal sprak me aan omdat ik onlangs Kleine wonderen van Stephanie Klipper heb gelezen. Ook dit verhaal ging over een meisje met autisme. Maar wat zo bijzonder aan Ginny Moon heeft gelijk is, is dat je meeleest hoe het in Ginny’s hoofd werkt. Bijvoorbeeld dat ze geen antwoord kan geven als iemand haar twee vragen tegelijk stelt. Zoiets simpels, maar waar je normaal gesproken niet bij stil staat. Dat was voor mij het opvallendste element in het verhaal. Juist niet het omgaan met een autistisch (geadopteerd) kind, maar juist hoe Ginny zelf denkt. Heel verhelderend en ik heb er veel van geleerd.

Benjamin Ludwig is als geen ander in staat om dit verhaal te vertellen aangezien hij uit eigen ervaring schrijft. Dat maakt het verhaal geloofwaardig en je twijfelt geen moment aan zijn beschrijvingen. Tegen het einde wordt het verhaal hartverscheurend. Iets wat voor ons logisch is, begrijpt Ginny totaal anders waardoor ze zich alleen op de wereld voelt. Dit heeft de auteur heel knap en realistisch verwoord.

Hoe moeilijk het kan zijn voor Ginny om iets duidelijk te maken aan haar omgeving, merk je aan de frustratie die je voelt tijdens het lezen. De lezer heeft een belangrijk punt rondom haar babypop al heel lang door, maar de omgeving van Ginny begrijpt het niet en dat duurt lang en wordt zo frustrerend. Maar dat is juist zo knap aan de schrijfstijl van Ludwig. De frustratie die Ginny voelt, neem je tijdens het lezen van haar over. Je krijgt een goed beeld van de situatie door de ogen van Ginny, maar de mensen om haar heen lijken het met geen mogelijk te begrijpen.

Hoe langzaam de opbouw ging, daar tegenover stond een zeer abrupt einde. Ineens waren alle problemen in het gezin opgelost. Dat kwam een beetje afgeraffeld over en had beter tot zijn recht kunnen komen. Dat houdt niet in dat Ginny Moon heeft gelijk een bijzonder boek is met meerdere belangrijke boodschappen. Ten eerste vraagt de auteur aandacht voor adoptie in het algemeen, maar voor het adopteren van een kind dat misschien net even ‘anders’ is. Daarnaast vraagt de auteur ook om verdraagzaamheid en begrip. Niet alleen voor kinderen en mensen met autisme, maar voor iedereen in het algemeen en dat is altijd een mooie boodschap die de wereld zeker kan gebruiken.

Bij deze verrassingsleesclub stond een debuterende auteur centraal en in dit geval was dat Benjamin Ludwig. Wat een prachtig debuut heeft hij hier neergezet. Hij heeft met Ginny Moon heeft gelijk bewezen dat hij een geweldige auteur is met een fijne schrijfstijl en dat hij de vaardigheid heeft om een verhaal bijzonder goed op te bouwen. Ik ben erg nieuwsgierig naar zijn volgende boek en waar hij over gaat schrijven. Zou het weer een onderwerp zijn dat dicht bij hem staat? Of gaat hij voor iets anders kiezen. Ik ben erg benieuwd.