Een verbazingwekkend debuut

De ondergang van de wereld is een veel voorkomend onderwerp in films en literatuur. In het debuut van Claire Fuller is de vader van Peggy ervan overtuigd dat je voorbereid moet zijn op het einde van de wereld. Dit neemt drastische vormen aan wanneer hij Peggy ontvoert en haar meeneemt de bossen in. Tegen de 8-jarige Peggy zegt hij dat zij de enige twee zijn die nog leven. Negen jaar wonen ze samen in een houten hutje midden in de bossen. Ver weg van de echte wereld proberen ze samen te overleven.

Onze eindeloze dagen is het debuut van Clair Fuller waarin ze het verhaal vertelt door de ogen van de 17-jarige Peggy. Het is intrigerend om te lezen hoe er gewisseld wordt tussen Peggy voor, tijdens en na de ontvoering. De eerste 100 bladzijdes is het moeilijk om in het verhaal te komen. Vooral omdat je door de tekst op de achterflap al weet wat er gaat gebeuren. Daarna wordt het verhaal spannender en kom je er langzaam meer in. Je wilt weten wat er gebeurd is in de gaten van het verhaal tussen het moment dat Peggy ontvoerd is en wanneer ze weer thuis bij haar moeder is.

Omdat het door de ogen van Peggy verteld wordt, kan je je goed in haar inleven. Het einde is ronduit schokkend. Je kan het een beetje zien aankomen, maar alsnog is het moeilijk te geloven. Helaas zitten er wel een aantal kleine slordigheden in het verhaal, waardoor niet alle puzzelstukjes op zijn plaats vallen.

Een verbazingwekkend debuut. De fijne schrijfstijl van Fuller trekt je uiteindelijk het verhaal in en laat je verbazen over de ontwikkelingen in het verhaal en het verbluffende einde.