Veel van hetzelfde

Stille zonde was voor mij een tegenvaller. Hoewel het verhaal spannend was, raakte ik regelmatig de draad kwijt. De verspringingen in de tijd vond ik niet altijd even logisch. Ik ben ook wel wat klaar met de bloederige scenes van Slaughter. De botsplinters en stukjes hersenen komen in bijna ieder boek op dezelfde manier terug.
Hoewel de vaste personages in haar boeken me nog steeds aanspreken, heb ik het gevoel dat het gijd wordt voor wat vernieuwing.
Stille zonde is wat mij betreft één van Slaughters minst spannende boeken.