Waarom is dit in hemelsnaam een klassieker

De reis om de wereld in 80 dagen is een klassieker in de wereld literatuur het verhaal is geschreven door Jules Verne (1828-1905) en in feuilletonvorm verschenen in de Franse krant Le Temps (de voorloper van Le Monde)

De Engelsman Phileas Fogg lijdt zeer geregeld leven, zo geregeld dat tot op de minuut is uitgeschreven wanneer wat dient te gebeuren. Een groot gedeelte van zijn leven speelt zich af in de Reform Club waar hij onder andere kaart met zijn kaartvrienden. Op een dag komt tijdens het kaarten het gesprek op hoe snel men tegenwoordig (in 187 dus) de wereld rond zou kunnen reizen. Phileas Fogg berekent dat dit in 80 dagen zou kunnen, zijn kaartvrienden weigeren dit te geloven en zo ontstaat een weddenschap en is het regelde leven van Phileas Fogg voorbij. Hij heeft namelijk al zijn geld ingezet op het welslagen van deze onderneming. Samen met zijn net aangenomen bediende (die niet weet wat hem overkomt) gaat hij op reis een reis tegen de klok waarbij afdwalen en de toerist uithangen niet tot de mogelijkheden behoort.
Uiteraard gebeuren onderweg allerlei verwikkelingen die de reis soms bespoedigen maar meestal nodeloos ingewikkeld maken.

De schrijfstijl van dit verhaal is breedsprakig, niet ingewikkeld maar wel saai. Met name de constante plaatsbepalingen gaan op een gegeven moment vervelen. als deze er niet ingezeten zouden hebben zou het verhaal zeker de helft minder dik geweest zijn,. Dat de vraag kun je de wereld rondreizen in 80 dagen in 1872 een verhit debat heeft voorgebracht is zeker voor te stellen en het is zeer te betwijfelen of met de toenmalige middelen inderdaad in 80 dagen de wereld rondgereisd kon worden. Hoewel het verhaal anders doet geloven. De vraag is wel waarom is dit verhaal een klassieker geworden want eerlijk gezegd is de titel de enige intrigerende vraag waar het verhaal een zwak omhulsel voor is en eveneens een zwak antwoord op geeft