Geen CSI

maar veel interessanter…,Het is géén CSI! Een gevleugelde kreet die regelmatig terugkomt in dit boek. In Crime Scene Investigations geeft Connie Fletcher de lezer namelijk een dieper inkijkje in de échte belevenissen van forensisch deskundigen. Connie Fletcher vroeg zich namelijk ook af of het echt allemaal zo ging als in die tv-series. Daarom sprak zij met maar liefst tachtig deskundigen op dit gebied. Dit boekje geeft in negen hoofdstukken een weerslag van haar interviews.

Wat dit boek bijzonder leesbaar maakt, is dat zij de deskundigen aan het woord laat, maar dat zij niet zoals in sommige andere boeken over dit onderwerp gelijktijdig het hele levensverhaal van de geïnterviewde weergeeft. Elk hoofdstuk bestaat uit korte stukjes uit interviews, die over hetzelfde onderwerp gaan, bijvoorbeeld over het analyseren van bloedspatten. Pas aan het einde van het boek heeft de auteur een hoofdstuk ingelast waarin zij iets meer verteld over de geïnterviewden. Op die manier wordt de lezer niet afgeleid van waar het werkelijk om gaat.
Natuurlijk zal niet elke forensisch onderzoeker even helder en duidelijk zijn of haar werkzaamheden kunnen toelichten. Connie Fletcher heeft alle verhalen echter keurig geredigeerd, zodat de essentie en het gevoel bewaard blijven zonder soms overbodige zijdelingse informatie.
Zoals gezegd, het boekje is verdeeld in diverse hoofdstukken, die bijvoorbeeld ‘het lijk als bewijsmateriaal’ of ‘het forensisch laboratorium’ als onderwerp hebben. In elk hoofdstuk komen diverse mensen aan het woord die met het onderwerp te maken hebben. Toch is het geheel geen droge opsomming geworden; integendeel, het is een op een bepaalde manier warm en gevoelig boek geworden. Het geeft liefhebbers van True Crime tv-series een beter begrip van de werkelijkheid, maar ook lezers die niet van dit soort series houden, zullen goed aan hun trekken komen.