Soms heel verhelderend

Zeer vers van de pers valt dit boek in de bus. Bjorn Thimister is rechtbankverslaggever en woonde toevallig in de buurt van Paul S., de man die op 24 oktober 2003 zijn schoonouders, zijn ex-vriendin en haar broer vermoordde.
Het verhaal wordt neergezet in 26 hoofdstukken, die elk beginnen met een letter van het alfabet. Helaas leidt dit niet tot een prettig leesbaar boek. Sommige hoofdstukken hebben een zeer kunstmatig aandoende titel (bij de Q en de Y) om het maar mogelijk te maken alle 26 letters te gebruiken. Verder is het lastig dat veel hoofdstukken in de verleden tijd zijn geschreven. Het eerste hoofdstuk, waarin de moordpartij zelf wordt neergezet, is in de tegenwoordige tijd geschreven zodat je met de spanning mee kan leven. Verderop echter wordt er bijna afstandelijk beschreven hoe mensen zich voelden en wat ze deden. Op de jeugd en de familie van Paul S. wordt uitgebreid ingegaan. Ook worden in een later hoofdstuk brieven van Paul S. aan Bjorn Thimister afgedrukt. Door de kunstmatig aandoende schrijfstijl krijg je als lezer echter helaas niet het idee dat je nu echt inzicht krijgt in Paul S. en alles wat er is gebeurd. Ook bedient Bjorn Thimister zich herhaaldelijk van een nogal eigenaardig soort Nederlands, zodat je zinnen moet lezen als “Zijn pikzwarte haar zat keurig gedrapeerd op zijn hoofd.” Een van de buurtbewoners oefende ook het vak van ‘dodengraver’ uit…
Kortom, wat begon als een project om de zaak rond Paul S. keurig op een rijtje te zetten, is helaas lichtelijk de mist in gegaan door de kunstmatige uitvoering, het gebrek aan echte diepgang en het lastige taalgebruik.