Voor de fijnproever

Liselotte Willén is misschien niet de toegankelijkste auteur, maar wie van Scandinavische literatuur houdt mag haar boeken niet missen. De flaptekst geeft misschien het idee van een rechttoe-rechtaan verhaal, een thriller waarbij oorzaak en gevolg in hapklare brokken aan de lezer voorgeschoteld worden. Nou is er niets tegen op dat soort boeken, maar het is heerlijk om eens een verhaal tot je te nemen waarbij beschrijvingen van korte scènes uit het leven van de hoofdpersonen langzaam het verhaal vorm laten krijgen.
Het is moeilijk om behoudens de flaptekst een korte inhoud van dit boek te geven. Het verhaal is gecompliceerd en opgebouwd uit lagen ‘waarheid’ en ‘fictie’. Naast uiterst aardse zaken als een etentje bij Nikos’ familie thuis, waar Linn in opstand komt tegen het feit dat ze zich gedwongen voelt om net zo te worden als haar schoonzusters, gezellige dikke Griekse matrones, loopt door het verhaal de rode draad van de video-opnames die Linn maakt, en die later in het verhaal op nogal onverwachte wijze veel zeggen over de gebeurtenissen.
Sfeervolle beschrijvingen van zomeravonden worden afgewisseld met bespiegelingen van en over Linn en de vriendengroep waarmee zij de zomer doorbracht net nadat zij van de middelbare school kwamen. Aan het einde van die zomer is de hele groep veranderd, en niet alleen door die éne gebeurtenis die zij zelf veroorzaken.
Het verhaal wordt deels neergezet gezien door de ogen van de hoofdpersoon, maar de mensen om haar heen hebben hun eigen stem.
Liselotte Willén heeft een groot inlevingsvermogen en weet dat trefzeker op papier te zetten.