Bij vlagen goed...

Koudvuur is het eerste boek van Stefaan van Laere dat ik mocht lezen en helaas moet ik melden dat het niet meegevallen is. Aan het plot kan het niet helemaal liggen - overigens ga ik die hier niet nog eens samenvatten. Waar ligt het dan aan? Meneer Van Laere heeft bijzonder hard gewerkt aan het ontwikkelen van het karakter van zijn belangrijkste hoofdpersoon, George Bracke. Helaas blijft hij daarbij nog regelmatig steken in het doen van mededelingen over 's mans gewoonten en gedachten, in plaats van de lezer die zelf te laten ontdekken. Het feit alleen al dat dit boek voorzien is van 'eindnoten' waarin de lezer regelmatig wordt terugverwezen naar eerdere boeken, doet geen goed aan het leestempo.

Verder leef ik al jaren met de illusie dat men in België nog niet zo'n last heeft van de 'Engelse ziekte', dat wil zeggen dat men te pas en te onpas Engelse woorden gebruikt waar men het ook met een mooi Nederlands woord (of Vlaams woord) af zou kunnen. Helaas, dit boek wémelt ervan, al zijn veel termen dan cursief gezet om te laten zien dat het geen Vlaamse of Nederlandse woorden zijn. Maar op pagina 58 zegt een politicus dat hij de afgelopen nacht een 'meeting' had bijgewoond... waarom niet gewoon een 'bijeenkomst' of desnoods 'vergadering'? De tekst zit er vol mee... En helaas moet ik ook constateren dat Van Laere het nodig vindt om dingen te schrijven als: "... maar dat moeten we verder nog fijn tunen."

Zo zou ik nog wel even door kunnen gaan maar ik hoop dat het niet nodig is. Hoewel de plot van het verhaal in orde is en Van Laere duidelijk zijn best gedaan heeft, is het boek grotendeels bijzonder lastig leesbaar door het slechte taalgebruik. Jammer...