Spannend tot op het bot

Een boek van Coben kost je je nachtrust. Echt, je moet er niet ’s avonds in beginnen want je kunt niet meer ophouden. In Verloren heeft Cobens hoofdpersoon uit vele boeken, Myron Bolitar, het moeilijk. Dat begint al als zijn relatie met Ali toch niet zo lekker blijkt te lopen als hij wel denkt. En vervolgens krijgt hij een telefoontje van Teresa, die hij maar liefst zeven jaar niet heeft gezien. Ze hebben samen een wonderbaarlijke week doorgebracht op een tropisch eiland, maar daarna verdween Terese. Nu is ze in Parijs en ze is wanhopig. Of Myron haar maar wil komen helpen.
Een Amerikaan in Parijs… betekent romantiek, zo leren ons de talloze films en boeken. Zodra Myron zijn ex-geliefde Terese weer ziet, komen alle gevoelens terug. Hij zal die gevoelens echter even snel moeten onderdrukken, want Terese blijkt te worden verdacht van de moord op haar ex, Nick Collins. Om het overigens weer even onhandig te maken voor de Europese lezers: Terese heeft de achternaam van Nick aangenomen en gaat dus ook na de scheiding door het leven als mevrouw Collins, terwijl Nick opnieuw is getrouwd, met Karen Tower, die dus niét die achternaam heeft aangenomen. Al snel blijkt er één feit te zijn dat Terese´s leven, en vervolgens dat van Myron, volkomen op zijn kop zet. Het bloed dat is gevonden bij de dode Nick blijkt na DNA-onderzoek afkomstig te zijn van de dochter van Nick en Terese… maar die is tien jaar geleden bij een auto-ongeluk om het leven gekomen.
Wat de boeken van Coben zo spannend maakt, is niet alleen het plot, dat ook deze keer weer prima in elkaar zit. Niet alleen de karaktertekening, waar helemaal niks mis mee is, maar vooral de onderkoelde humor, de vaart en het gevoel dat Coben op de een of andere manier in zijn boeken legt.
Myrons gesprekken met de Franse politiemensen en de zich langzaam ontwikkelende vriendschap met een van hen, zijn schoolvoorbeelden van meesterlijk schrijverschap. Zo moet je de dingen verwoorden. En hoewel ook Coben de verleiding niet kon weerstaan om ergens in het verhaal het martelen door middel van waterboarding tevoorschijn haalt (dat schijnt in elk spannend boek te moeten zitten tegenwoordig) is het hem wel gelukt om meer de nadruk te leggen op de gevolgen dan op het martelen zelf.
Kortom: weer niet te missen dit deel in de avonturen van Myron Bolitar!