Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Een ontroerend debuut dat je niet snel meer vergeet.

JannieTr 05 januari 2016
Een Bildungsroman staat in de omschrijving. Dat klopt. Chronologisch, vrijwel zonder flashbacks, volgen we Daniel vanaf het moment dat hij als baby zijn vaders schuurtje inkruipt en van de foto-inkt drinkt en daarna tot hij ongeveer 20 is. In 6 delen, onderverdeeld in korte hoofdstukken. Het perspectief ligt meestal bij de opgroeiende Daniel. Regelmatig wordt die levenslijn echter onderbroken door een hoofdstuk uit het leven van Dokter Goetmakers (de chirurg die Daniel destijds het leven redde) en zijn vrouw. De zwart-wit foto's waarmee elk nieuw deel begint, spreken me wel aan, ze benadrukken het feit dat Leon, de vader van Daniel, fotograaf is.

Gaandeweg worden de twee verhaallijnen met elkaar verknoopt en vormen ze de opmaat tot het laatste deel, waarin Daniel plotseling 48 is. In dat deel wèl flashbacks, om het tussenliggende verhaal compleet te maken. Een bijzonder deel ook, omdat allerlei ontwikkelingen op het gebied van de techniek, communicatie, lezen, literatuurbeleving, levenshouding etc., die zich op dit moment al aarzelend aftekenen, dan als normaal beschouwd worden, ook al koestert Daniel toch nog hoop voor het voortbestaan van het gedrukte boek... (Ik zie dit hoofdstuk niet als enkel een futuristisch plaatje, maar meer als een waarschuwing voor wat dreigt verloren te gaan, als we niet opletten. Of voor het gevaar dat we alleen nog te lezen zullen krijgen wat recensenten en uitgevers ons, om verschillende redenen, voorschotelen...).

Op de stijl valt weinig aan te merken: prettig leesbaar met goed geschreven dialogen. Filmische scenes wordt er gezegd, daar ben ik het mee eens. Daarom word je zo het verhaal in getrokken, denk ik, alsof je er bij staat. Bewondering heb ik ook voor het psychologisch inzicht waarmee alle hoofdpersonen, op verschillende leeftijden, neergezet worden. Of het om de peuter, de tiener of de volwassen Daniel gaat, om Dokter Goetmakers of zijn vrouw, om vader Leon of moeder Francis, zijn broertje Pepijn of Winnie (hun Surinaamse oppas): ze zijn levensecht en hun gedragingen passen daar op een vanzelfsprekende manier bij.

Tja en dan de thema's die het verhaal dragen. Het kan niet op: liefde, waarheid en identiteit, staat er op de flap. Maar ook de dood, ouder-kindrelaties, vriendschappen, ambities. Het is onmogelijk in dit korte bestek een idee te geven hoe ingenieus deze thema's uitgewerkt worden binnen het totale verhaal.
Dat alles maakt dat dit tevens een uitstekend leesclubboek zal zijn. Er worden zoveel thema's aangesneden die om een uitwisseling van standpunten en gedachten daarover vragen. Daar raak je op één avond niet over uitgepraat!

Hele recensie lezen? Zie: http://mijnboekenkast.blogspot.nl/2016/01/lykele-muus-eland.html

Reageer op deze recensie

Meer recensies van JannieTr