Ik wil durven, eindelijk!

Het verhaal heeft me geraakt, juist door alles wat er niet geschreven staat, maar wat je aan moet voelen en begrijpen. Dat ze dat goed gedaan heeft, mag blijken uit het feit dat het zo'n bestseller is geworden. Het spreekt blijkbaar veel mensen op een onderhuids niveau aan.
....
Zoals in de samenvatting al staat: het boek omvat 3 delen, waarbij we de ik-persoon Mona steeds opnieuw in een andere levensfase tegenkomen. Een hink-stap-sprong coming of age roman dus eigenlijk. Kan dat zomaar? Zoveel jaar ertussen voor het verhaal weer verder gaat? Ja dat kan en dat is een geweldige vondst geweest. Het maakt des te duidelijker dat voor sommige gedragspatronen de basis al gelegd wordt in onze vroege jeugd en dat uiteindelijk nurture (omgeving, opvoeding) toch meer invloed heeft dan nature (aanleg, karakter, genen) en hoe moeilijk het is om daarmee in het reine te komen en uiteindelijk jezelf een beetje terug te vinden.
....
De karakters zijn bijzonder goed uit de verf gekomen, zowel de kleine Mona als haar zeurderige stiefmoeder zijn mensen van vlees en bloed. Vooral het eerste deel was erg aangrijpend: de gedachten, het onbegrip en de eenzaamheid van het kind dat niet gehoord en getroost werd. Juist door de kinderlijke toon van het verhaal, komt dat des te harder binnen. En hoewel de stiefmoeder aanvankelijk als een behoorlijk irritant mens overkomt, kun je uiteindelijk ook haar onvermogen tot onvoorwaardelijke liefde en daarmee tot geluk, zien als een trieste weg naar een eenzaam leven. Ze bedoelde het goed, maar kon niet anders.

Het boek heeft me aangegrepen, door het onderwerp, de stijl, de karaktertekening en het thema. Soms kwam het gewoon te dichtbij. Misschien geldt dat voor meer lezers en is het daarom ook zo'n succes. Want zijn de meesten van ons niet goedwillend, maar vaak toch niet in staat om het juiste te doen of te zien wat er nodig is voor een zinvol en gelukkig leven, voor onszelf en onze naasten?
Misschien is dat wat Griet op de Beeck ons wel zeggen: het is nog niet te laat.
....
Of zoals de motto's van haar boek luiden:
"Misschien zijn alle draken in ons leven eigenlijk prinsessen die alleen maar zitten te wachten op het moment waarop we eindelijk, mooi en moedig, in actie schieten. Misschien is datgene waar we bang voor zijn in zijn blootste essentie iets hulpeloos wat onze liefde zoekt". Rainer Maria Rilke.
"We vergeten dat we uit net genoeg water bestaan om een vloedgolf te vormen". Dennis Gaens.
.......
Meer lezen? De hele recensie staat hier:
http://mijnboekenkast.blogspot.nl/2015/04/griet-op-de-beeck-kom-hier-dat-ik-u-kus.html