Onder de indruk van de beeldende stijl die Mortier hanteert

De kleine jongen, uit wiens perspectief het verhaal verteld wordt, heeft geen naam. Waarom hij bij zijn grootouders woont en door hen wordt opgevoed, wordt ook niet duidelijk. Wel zegt zijn grootmoeder geregeld dat hij zo op zijn Oom Marcel lijkt, die in de oorlog is gesneuveld aan het Duitse Oostfront. De mensen om hem heen, in het kleine en bekrompen Vlaamse dorp, worden door het kind met de nodige humor beschreven, zonder dat hij het zo bedoelt: het is zijn kinderlijke kijk. Negen is hij, verliefd op zijn schooljuffrouw en nieuwsgierig naar het geheim waar de volwassenen omheen draaien, maar dat ze nooit echt benoemen. Dat houdt de spanning erin. Want de verhoudingen tussen "de grootmoeder" (zoals ze genoemd wordt) en de dorpelingen (waaronder de schooljuffrouw) en familieleden voelen niet natuurlijk aan voor hem. Heel langzaam krijgt hij door waar het allemaal over gaat en welk familiegeheim met zoveel moeite toegedekt wordt en zelfs zoveel jaar na de oorlog nog verontwaardiging en teleurstelling over het onbegrip teweeg brengt. Hij is degene op wie de grootmoeder haar hoop heeft gevestigd: hij moet goedmaken wat er fout ging met Marcel, al blijft de grootmoeder volhouden dat zijn oom misleid werd. De spanning houdt tot de laatste bladzijden de lezer in zijn greep, steeds komt er een glimpje vrij: een foto, een brief, op zolder verstopte spullen, een afgeluisterd gesprek.

Het is onmiskenbaar een Vlaams boek. Het sfeerbeeld dat van de tijd van het naoorlogse Vlaamse platteland wordt geschetst is onovertroffen. Ik was er niet bij, maar ik kan het zo voor me zien (geholpen door de Vlaamse TV-series van lang geleden...). Daarbij heeft het taalgebruik een duidelijk Vlaams accent. Maar het meest was ik toch onder de indruk van de beeldende stijl die Mortier hanteert. Elke zin is een belevenis en daar kun je haast geen genoeg van krijgen. Nergens geforceerd (wat nog wel eens wil gebeuren in debuten van schrijvers die te zeer hun best doen!), mooi geformuleerd en toepasselijk.
En daarom blijf je lezen, om van de mooie zinnen te genieten, het jochie te volgen bij de ontrafeling van het geheim en te glimlachen om de subtiele humor. Een waar meesterwerk, dit debuut. Niet verwonderlijk dat er nog vele succesvolle boeken volgden.
Hele recensie lezen? Zie: http://mijnboekenkast.blogspot.nl/2015/04/erwin-mortier-marcel.html