Een opgroeiend kind tussen twee botsende karakters

Zeewater is zout, zeggen ze, is het verhaal van een Antwerpse familie in de jaren vijftig. De Koude Oorlog woedt. Het katholicisme zet de toon. Raymond is overtuigd communist en antiklerikaal. Zijn vrouw Rika deelt die visie niet. Zij droomt van glamour en van hartstocht in haar leven. Hun dochter Rosa ervaart en ondergaat de huiselijke spanningen zeer bewust. Ze is onafgebroken op haar hoede voor de wisselende stemmingen in huis en weet zich staande te houden zonder openlijk partij te kiezen. Haar fantasie is haar houvast. Ze geniet van de verhalen die haar onderwijzer op school vertelt, en raakt gefascineerd door de mystieke kanten van het katholieke geloof. Niets kan echter voorkomen dat het gezin langzaam uiteenvalt. (Samenvatting Uitg. De Geus).

Dit boek won in 2009 de Vlaamse Debuutprijs. Het is een echt Vlaams boek, maar zal zeker ook Nederlandse lezers aanspreken.
De rake karaktertekening en een uitzonderlijk goed inlevingsvermogen in een kind maken het boek bijzonder. Het wisselende perspectief (Rosa, haar vader of haar moeder) waarbij onuitgesproken gedachten en gevoelens onder woorden gebracht worden, maken de onderlinge spanning en het onbegrip pijnlijk voelbaar. De structuur is geraffineerd en stilistisch is het perfect: elk perspectief krijgt zijn eigen toon. De sfeertekening is goed, zowel van de periode waarin het boek speelt (de jaren 50), als van de draad van het verhaal: een opgroeiend kind gevangen tussen twee botsende karakters. Een heel gewoon leventje, op een bijzondere manier voor het voetlicht geplaatst.
Meer lezen: http://mijnboekenkast.blogspot.nl/2015/01/simone-lenaerts-zeewater-is-zout-zeggen.html