Het thema van deze thriller is de wiegendood. Moeders die al dan niet ten onrechte zijn veroordeeld omdat hun baby's om onverklaarbare redenen dood zijn gegaan. In het boek spelen drie van hen, Helen Yardley, Sarah Jaggard en Rachel Hines de hoofdrol. Fliss Benson werkt voor Binary Star en zij krijgt de kans om een documentaire over deze drie vrouwen te maken. Naarmate de documentaire vordert, wordt ze oprecht nieuwsgierig naar het verhaal van deze drie vrouwen. Vooral naar het verhaal van Rachel Hines. Als Helen Yardley vermoord wordt aangetroffen, gaat het politieonderzoek een belangrijke rol spelen. De beide verhaallijnen komen samen en resulteren uiteindelijk in een complexe plot.

De opzet van het boek vind ik origineel. Door het verhaal van Fliss Benson en het politieonderzoek van Sam Kombothekra en Simon Waterhouse te combineren met delen uit het boek van Helen Yardley, krantenartikelen en als begin een transcript van een interview krijgt het boek enigszins een documentair karakter. Het is een leuke manier om de lezer de informatie te geven die nodig is om uiteindelijk de complexe plot te kunnen volgen. Het interview en krantenartikel direct aan het begin maken nieuwsgierig en al meteen daarna zorgt de vreemde kaart met zestien getallen voor de nodige spanning. Sophie Hannah besteedt het meeste aandacht aan het karakter van Fliss Benson, een vrouw met een grandioos gebrek aan zelfvertrouwen die alles wat mis gaat op zichzelf betrekt en daardoor aan sympathie verliest. Soms wordt het ook een beetje ongeloofwaardig. Sam en Simon zijn de hoofdfiguren in het politieonderzoek maar ze sneeuwen een beetje onder in het aantal personages en relaties dat ze naast zich moeten dulden. Jammer, want de relatie tussen Proust enerzijds en Sam en Simon anderzijds is wel een boeiend gegeven dat met een betere uitwerking het verhaal net iets extra's had kunnen geven.