Een echte Afdeling Q, maar veel te langdradig.

Weer een echte Afdeling Q. Alles zit er in, een cold case met weinig om mee te beginnen, kleurrijke personages, de nodige taal- en kameelgrappen, een nieuwe aanwijzing in de spijkermoordzaak en Assads achtergrond en door degelijk speurwerk wordt er naar een verrassende en spannende ontknoping gewerkt. Alleen heeft Olsen daar dit keer wel héél veel bladzijden voor nodig, 525 pp.! Het schiet gewoon niet op. Ik heb een paar keer tegen de achterflap zitten mopperen. Er zitten heel wat hoofdstukkenin die je gewoon kunt overslaan omdat ze wat mij betreft niet relevant voor het plot zijn.