Niet spectaculair, maar wel solide vakwerk.

Niet erg spectaculair en gelukkig maar. Genbergs plots hebben een kop en een staart, zijn aannemelijk en zijn compact geschreven. Geen onnodige uitweidingen over persoonlijke omstandigheden, trauma’s en zieleroerselen van de hoofdpersonen. Nee, dit zijn gewone geloofwaardige personen met gewone sores, die wel aan bod komen, maar niet meer dan nodig is. Mooie humor ook, wanneer een maatschappelijk werker een ernstig toegetakeld slachtoffer van zinloos geweld ziet is zijn eerste reactie: “Wie dit gedaan heeft, heeft onze hulp echt nodig!” Of iemand die zich afvraagt of medeleven met een door familie mishandelde moslima eigenlijk geen racisme is.
Dit is gewoon solide vakwerk en doet denken aan de vroege Mankells en Nessers. Wel veel ruimte voor het toeval, maar dat drukt het leesplezier niet echt.