Niet op het puntje van mijn stoel.

In het begin moet je er even inkomen. Na de helft wordt het spannender en wil je doorlezen. Het is niet een spannend verhaal waarbij je op het puntje van je stoel zit, omdat je telkens denkt te weten hoe het zit. Het grootste gedeelte wordt door Thomas verteld en daardoor leer je de andere personages niet echt kennen. Heel af en toe wordt er een hoofdstuk door iemand anders verteld en dat geeft je dan een ander inzicht en maakt het lezen leuker. De epilo(o)g(en) hadden van mij niet gehoeven, ze voegden niet allemaal iets toe. Het sterke aan dit boek is dat het toch telkens net weer anders blijkt te zijn als wat je daarvoor gelezen had. de auteur staat bekend als één van de best verkopende auteurs in Frankrijk, maar dat heeft hij voor mij met dit boek niet waargemaakt. Hij schrijft wel goed genoeg dat het de zeker de moeite loont een ander boek van hem te gaan lezen.