Het boek gaat uit mijn hoofd, maar de "verpleging" in mijn hart

Met hoofd en hart, Liefdevolle ervaringen van een verpleegkundige is deels autobiografisch zoals in het begin door de auteur Christie Watson wordt uitgelegd.
Christie Watson heeft 20 jaar ervaring als verpleegkundige en verteld hier over. Medische termen worden veelvuldig genoemd, maar daar kan je als leek makkelijk overheen lezen. Bij de meeste hoofdstukken wordt een praktijkgedeelte verteld, dit maakt het boek menselijk en hierdoor wordt het minder klinisch.
Toch had ik meer ervaringen verwacht of praktijkvoorbeelden. Er wordt vaak verteld dat er lange dagen gemaakt worden van 12 uur of meer, maar er wordt niet benoemd of dit normaal is of wat er bijvoorbeeld contractueel is vastgelegd. Iedereen doet het en er worden dan ook manieren bedacht om het vol te houden. Dat het een zwaar beroep is (veel ziekte/rugklachten) en dat veel verpleegkundigen amper rond kunnen komen, is toch wel zorgwekkend.
Christie heeft op verschillende afdelingen gewerkt in het ziekenhuis. Maar de redenen waarom zijn mij niet duidelijk, behalve bij een omschreef ze dat het een promotie was.
Ondanks dat er ook mooie en ontroerende verhalen in stonden, had ik een andere verwachting van het boek. Er blijft best veel onduidelijk, maar voor het verplegend personeel gaat mijn petje af.