Een boek dat Karin Slaughter niet waardig is.

Het boek wordt gebracht als een inleiding op Goede Dochter. Naar mijn idee kun je Laatste Adem prima overslaan. Ik vind het boek oppervlakkig, meer een chicklit dan een intrigerend boek zoals we van Karin Slaughter gewend zijn. Hou je van chicklits: dan moet je het vooral lezen. De hoofdpersoon van Goede Dochter, Charlie Quinn wordt in dit boek geïntroduceerd. Zij heeft een afschuwelijke gebeurtenis meegemaakt toen zij 13 jaar oud was. Nu is zij advocate en richt ze zich op het helpen van jongeren die in de problemen zijn gekomen. Flora Faulkner is zo'n jongere. Ze wordt opgevoed door haar grootouders in een achterstandsbuurt. Haar ouders zijn overleden. Wordt Flora door haar opa misbruikt? Of door haar oma mishandeld? Zijn ze uit op haar geld dat in een trustfonds is gestort? Is het perspectief van Flora betrouwbaar om als uitgangspunt te nemen? Dat zijn de vragen waar de plot om draait.
Helaas, het verhaal mist diepgang, en de karakters ook. De toegevoegde waarde is voor mij een raadsel.