Een poppenhuis zonder samenhang

Dit boek stond al een tijdje op mijn wensenlijst en ik keek uit naar het moment dat ik erin kon beginnen. Helaas heeft het mijn verwachtingen niet echt waargemaakt, ondanks de authentieke setting. Het verhaal draait om de jonge Nella Oortman die in de Gouden Eeuw in Amsterdam komt wonen. Maar haar huwelijk met de rijke VOC-koopman Johannes Brandt, biedt Nella niet wat ze van een huwelijk verwacht. Haar man toont nauwelijks belangstelling voor haar en haar schoonzuster Maren lijkt in het huishouden de dienst uit te maken. Om deze pil wat te verzachten schenkt Johannes haar een bijzonder cadeau: een poppenhuis in de vorm van het grachtenpand waarin ze wonen. Vanaf dat moment loopt alles mis in het leven van Nella. Johannes blijkt homo te zijn, zijn zwarte bediende Otto bezwangert Maren, die haar zwangerschap echter voor bijna iedereen geheim weet te houden. Oude vijanden zorgen ervoor dat Johannes eerst zakelijk in de problemen komt met een lading suiker, en vervolgens wordt hij opgepakt voor sodomie en ter dood veroordeeld. Nella raakt ondertussen betoverd door de magische eigenschappen van het poppenhuis en haar miniatuurbewoners die Nella door een onbekende vrouw worden toegezonden. De poppen lijkt gebeurtenissen in het werkelijke leven te voorspellen en daardoor voelt Nella zich onmachtig om invloed uit te oefenen op de gebeurtenissen in haar leven. Dat is op zichzelf niet raar, want die gebeurtenissen volgen elkaar op een gegeven moment in een hoop tempo op en gaan van links naar rechts. De wijze waarop Nella in dat deel van het boek acteert past echter helemaal niet bij het opgebouwde personage qua karakter, leeftijd en afkomst en het tijdsverloop. De feitelijke ontwikkelingen kloppen, maar komen hierdoor los te staan van de personages. Wat overblijft is een overvol verhaal, dat op zichzelf wel boeiend is, maar dat vermoedelijk niet lang beklijfd. En dat is jammer, omdat de setting (nog) beter verdient.