Een incomplete puzzel

Ondanks dat het geen dik boek is, moest ik mezelf halverwege echt pressen om het op tijd uit te lezen, want vanaf dat moment kon het verhaal me niet echt meer boeien. Zonder verdere intro, volg je als lezer de levens van een stuk of tien personages na het overlijden van ene Matthias, die ze allemaal gekend hebben. Uit die verhalen (elk hoofdstuk een ander personage) rijst stukje bij beetje een beeld op van de persoon die Matthias geweest moet zijn en op het laatst ook hoe hij aan zijn einde is gekomen. De personages zijn allemaal wat zonderlinge figuren die zelf ook het nodige op hun pad hebben meegemaakt en ze kennen elkaar ook onderling. Die opzet kan in theorie best goed werken, maar dit boek bracht me te vaak aan het twijfelen over wie er nu weer ten tonele werd gevoerd. Ook miste ik samenhang, de idee van een plot en een verhaal dat ergens naar toe gaat. Misschien is dat wel de boodschap uit het boek. We leven allemaal als zandkorrels bij elkaar in een zandkasteel en af en toe stort er ineens een stukje in. Dan denken we dat het kasteel instort, maar dat gebeurt niet. Het leven gaat door, ook Na Matthias.