Mooie fantasy - 4,5 sterren

Nura Eylisch Yormana is de Toraghana van het territorium Birana, de dochter van de Toragh. Haar vader heeft 13 jaar eerder haar moeder laten executeren wegens verraad. Vanwege geruchten dat de barbaren uit het Noorden de Kloof naar het vruchtbaardere Zuiden willen oversteken, wordt Nura uitgehuwelijkt aan Kyton. Kyton is eerstgeborene en opvolger van de Toragh van het territorium Priade. Dit huwelijk moet de beide territoria verbinden en ervoor zorgen dat zij samen de strijd aan kunnen gaan tegen de barbaren. Armina Capernus, Toraghana en zus van Kyton, komt Nura ophalen om haar naar Priade te begeleiden. Nura zelf mag volgens de oude gebruiken niemand meenemen, omdat dat ongeluk zou kunnen brengen.

Armina zal Nura tijdens de tocht eerst allereerst begeleiden naar het Misteiland waar zij zal worden voorbereid op haar magische huwelijk Kyton, voordat ze doorreizen naar Priade. Tijdens de reis beginnen Nura en Armina gevoelens voor elkaar te ontwikkelen. Nura vervloekt zichzelf omdat gevoelens voor hetzelfde geslacht als verderfelijk wordt gezien. Zowel in Birana als Priade wordt liefde tussen twee personen van hetzelfde geslacht niet geaccepteerd, het is zelfs verboden. Zij worden Gelijklingen genoemd en in het meest gunstige geval worden Gelijklingen verbannen. Helaas kan Nura niet voor haar gevoelens uitkomen en moet ze zich richten op huwelijk en een leven met Kyton en hem een zoon schenken om het bondgenootschap tussen Birana en Priade niet in gevaar te brengen.


Conclusie
Het proloog is zonder meer indrukwekkend en zet je aan tot doorlezen. Het maakt je nieuwsgierig naar het volledige verhaal. Het verhaal leest aangenaam en vlot. De hoofdpersonages zijn goed uitgewerkt. De namen van de personages zijn ook prachtig en passend bij dit mooie fantasy-verhaal.

Vooral de stukken met Armina vond ik aangenaam om te lezen, ze is een stoere en liefdevolle vrouw. Ook Nura’s personage wordt goed weergegeven. Je voelt met haar mee tijdens de reis naar Priade. Haar ongemak vanwege de vreemde mensen om haar heen en de onzekerheid wat de toekomst haar zal brengen. Daarnaast weet Nura zich af en toe geen raad met de, in haar ogen, vreemde gewoonten van de Priaden. Vooral als Nura op het Misteiland de rituelen ondergaat, leer je haar goed kennen. Nura heeft geen idee wat de rituelen inhouden en de schrijfster weet haar onzekerheid goed weer te geven. De rituelen zijn stuk voor stuk zeer spannend, vooral diegene die achter een geheimzinnig deur plaats vindt, heb ik bijna ademloos gelezen. In dit stuk wordt ook veel duidelijk wat er 13 jaar eerder met haar ouders is gebeurd. Verder is de spanning tussen Armina en Nura goed voelbaar en je vraagt je af welke keus Nura zal gaan maken. Kiest ze voor zichzelf of voor de verbintenis.

Magie en bezweringen spelen een grote rol in de territoria. Zo heb je de mannelijke Hofmagi’s en de vrouwelijke tegenhanger, de Ruchia’s. Beiden zijn met elkaar verbonden en houden de magie in balans. Echter hebben de Hofmagi’s het voor het zeggen in de steden en worden de Ruchia’s (te herkennen aan hun vuurrode haren) gevreesd. Zij leven buiten de twee territoria. Ik ben zeer benieuwd hoe dit zich in de volgende delen gaat ontwikkelen. Met de creatie van de Hofmagi’s en de Ruchia’s en de band c.q. balans tussen deze twee heeft de schrijfster iets origineels neergezet.

Tisa Pescar heeft veel aandacht besteed diverse zaken en deze gedetailleerd beschreven. Ten eerste de landschappen. Het is prachtig om te lezen door welke gebieden de groep reist onderweg naar Priade. Je voelt hoe Nura onder de indruk is van wat ze ziet, zij is namelijk nog nooit buiten het territorium van Birana is geweest. Ook de kleding wordt dermate goed beschreven dat je de prachtige kostuums voor je ziet. De belangrijkste personages zelf zijn duidelijk en met diepgang beschreven en ontwikkelen zich nog verder in het verhaal. Alhoewel dit alles gedetailleerd is beschreven, vind ik het aangenaam lezen, absoluut niet langdradig. De schrijfster weet je telkens te verrassen en er wordt nog voldoende aan je eigen verbeelding overgelaten. Op onverwachte momenten krijg je als lezer achtergrond informatie die de hoofdpersonages nog niet weten. Dit voert de spanning goed op.

Het verhaal bestaat uit twee verhaallijnen die tegen het eind van het boek samenkomen. Het ene verhaallijn is dat van Nura en Armina in het heden, het andere is het verhaal van de gebeurtenissen 13 jaar eerder, toen de Toragh zijn vrouw liet executeren. Aan het begin van de hoofdstukken in het boek is duidelijk vermeld, wanneer welk verhaal zich afspeelt. Je komt zaken te weten die mij volkomen verrasten. Het verhaal verdiept zich en de spanning stijgt hierdoor. Tisa Pescar mij buiten dit moment nog een aantal malen op het verkeerde been weten te zetten en mij aangenaam verrast. Het boek is mooi afgerond en heeft een verrassend einde. Het biedt tevens een opening naar het volgende deel, dat ik zeer zeker ga lezen.

Tisa Pescar heeft een prachtige wereld geschapen. Het is zonder meer een mooi verhaal. Ik heb haar andere boeken ook gelezen, deze vallen meer in de categorie bovennatuurlijke thrillers. Tisa Pescar heeft met dit boek een zeer geslaagde overstap gemaakt naar een ander genre en bewezen dat zij ook uitstekend fantasy-verhalen kan schrijven met een duidelijke eigen stijl.

Op de site van Tisa Pescar is online het korte verhaal ‘Een liefdespijl’ te lezen. (http://www.tisapescar.com/pdffiles/deliefdespijl.pdf). In dit verhaal beleef je de avond voorafgaand aan hoofdstuk 1 van het boek door de ogen van Gwenhyfar Zilda, de jongste hofdame van de dochter van de Toragh. Ik vond dit een zeer aangename aanvulling op het boek.