Zeer pakkend verhaal

De proloog is zeer spannend en beklemmend en belooft veel voor het verhaal dat nog gaat komen. Als Peter en zijn zusje besluiten te gaan winkelen en zij beseffen dat ze worden achtervolgd door een persoon in een rode pick-up auto stijgt de spanning al direct, die scène is behoorlijk beangstigend. J. Sharpe weet je op een wel heel bijzondere manier het verhaal binnen te slepen en laat je ook niet meer los. Na een rustig moment in de winkel gaat het verhaal in snel tempo verder als Aisha blijkt te zijn verdwenen. De paniek die Peter voelt dat zijn zusje is verdwenen en de frustratie dat niemand in de winkel zich haar kan herinneren is goed voelbaar. Peter is angstig en snapt niets van de situatie. Hij blijft hoop houden dat de verdwijning van Aisha een slechte grap is, maar dan blijkt dat helemaal niemand zich haar kan herinneren. Ook hun eigen vader niet. Peter is de enige die zich haar kan herinneren.

Hoe verder je in het verhaal komt, des te bizarder het wordt. Het verhaal blijft echter goed te volgen en vervalt niet in chaos. J. Sharpe houdt de regie strak in handen en weet het verhaal uitstekend te vertellen. Peters gedachten zijn schuingedrukt weergegeven en via die gedachten lees je de wanhoop dat hij bang is dat hij gek geworden is. J. Sharpe heeft het verhaal zo geschreven dat je erin meegezogen wordt, je leest het bijna alsof je het zelf meemaakt. Er vinden vreemde en bizarre gebeurtenissen plaats die elkaar in een rap tempo opvolgen. Je kan niet anders dan doorlezen. Continu vraag je je af wat er aan de hand kan zijn. Is Peter gek? Gebeurt het echt? Is er iets bovennatuurlijks aan de hand of is er een simpele verklaring voor alles?

"Duizenden gedachten buitelen over elkaar heen. Ik heb geen idee of de beelden die voor mijn geestesoog verschijnen herinneringen of waanbeelden zijn."

Elke keer als je denkt dat je weet waar het verhaal heen zal gaan, weet J. Sharpe je compleet te verrassen. Op de cover van het boek staat "Een geweldige mindfuck" en dat is niet overdreven. Continu ben je er als lezer mee bezig wat de schrijver voor je in petto heeft. Het is onvoorspelbaar en door de continue spanning een bijzonder intrigerend verhaal.

En dan dat einde: wauw!!! Dat zag ik niet aankomen. Wat heb ik genoten van dit boek. Het verhaal voelt als een achtbaan met meervoudige looping gecombineerd met een spookhuis en een doolhof. Wat een rit was dit verhaal! Dit is een boek dat ik binnenkort nog eens ga lezen, puur om te ervaren hoe het verhaal leest als je wel weet wat er aan de hand is. Ik denk dat het boek me dan alsnog gaat verrassen, omdat je dan bepaalde zaken in een heel ander licht ziet. Ik geef “Syndroom” graag 5 sterren.