De jonge Hilary

Ik mocht dit boek lezen voor de Club van Echte Lezers. Hilary Mantel geeft ons een kijkje in haar leven. De delen uit het boek verwijzen naar een specifiek gedeelte uit haar leven. Hilary schildert haar eerste levensjaren in prachtige woorden, als lezer kun je je makkelijk verplaatsen naar het Ierland van haar jeugd. Ze heeft een vader en een moeder, opa, oma en heel veel andere familieleden die een belangrijke rol spelen in haar leventje. Ze heeft dan nog geen broertjes en krijgt alle aandacht waar Hilary met volle teugen van geniet. Haar gezondheid blijkt dat al niet al te best te zijn, als kind worstelt ze met langdurige koortsaanvallen, het maakt dat Hilary een bleek en mager kind zal blijven. De jonge Hilary voelt instinctief aan dat er iets met haar vader en moeder aan de hand is, het wat en hoe wordt niet met haar besproken maar op enig moment verlaat het jonge gezin het warme familienest, ze verhuizen naar een andere plaats, er komen broertjes maar er komt ook een volwassen man, Jack, bij hen wonen. Vader en moeder kunnen niet scheiden in het katholieke Ierland, vader blijft in eerste instantie wel bij hun wonen, maar krijgt een eigen slaapkamer. Hilary gaat naar school en haar pen beschrijft genadeloos het katholieke onderwijs in de vijftiger jaren, ze heeft het er niet naar haar zin, het enige wat ze heel graag doet is het lezen van boeken, ze leest letterlijk alles wat los en vast zit. Ook haar thuissituatie is niet fijn, haar stiefvader tolereert haar maar vindt haar ook een aanstellerig meisje wat altijd ziek is. Wanneer ze gaat studeren, breken gelukkigere tijden voor haar aan, ze heeft geen geld maar is wel verliefd. Nog tijdens haar studiejaren trouwt ze, een voor die tijd een gebruikelijke keuze om bij elkaar te kunnen zijn. Haar gezondheid laat nog steeds te wensen over, ze heeft ernstige lichamelijke klachten die afgedaan worden als psychische overbelasting. Hilary komt in de molen van de psychiatrie, er worden allerlei diagnoses gesteld en ze wordt behandeld met de meest onmogelijke medicijnen die haar van de wal in de sloot helpen. Heel veel jaren later wordt pas de diagnose endometriose gesteld, haar organen zijn dan al verkleefd, haar baarmoeder verwijderd. Van een bleek en mager kind is Hilary, dankzij de medicijnen veranderd in een dikke vrouw die nooit geen kinderen zal krijgen. In het laatste deel beschrijft ze hoe ze dit alles verwerkt heeft, waarom ze Owl Cottage, het vakantiehuisje waar het boek mee begint, verkoopt en haar overtollige spullen uitdeelt. Zo kan ze afscheid nemen van haar nooit geboren dochter en alle levens die ze daardoor niet gekend heeft. Hilary Mantel heeft haar leven tot nu toe beschreven en slaat een nieuwe weg in! Ze heeft een prettig leesbaar boek geschreven waarin de tijdsgeest van de jaren vijftig en zestig in prachtige woorden beschreven wordt. De rol van het Katholieke geloof, de positie van de vrouw, we vinden het er allemaal in terug. Petje af voor Hilary Mantel!