Er is altijd hoop

Emily St. John Mandel heeft met Station Elf volkomen terecht de Arthur C. Clarke Award 2015 gewonnen. Het verhaal leest lekker vlot weg, kent meerdere verhaallijnen die knap tot een geheel vervlochten worden.
Op een avond krijgt tijdens een uitvoering van King Lear de hoofdrolspeler, een beroemde acteur, een fatale hartaanval. Iemand uit het publiek Jeevan, probeert hem tevergeefs nog te reanimeren. Op weg naar huis hoort Jeevan van een goede vriend dat hij moet proberen de stad uit te komen omdat er een uitbraak is van de Georgische griep, een dodelijke griep die zeer besmettelijk is. Jeevan luistert naar de goede raad en barricadeert zich samen met zijn broer en flinke voorraad voedsel en drinken in het appartement van zijn broer. De Georgische griep doodt 99,99% van de totale wereldbevolking en zorgt ervoor dat de hele wereld ontwricht raakt. Het verhaal springt 20 jaar verder, het Reizend Symfonieorkest trekt langs de Grote Meren van Amerika om klassieke muziek te spelen en de stukken van Shakespeare te spelen. Een van de actrices blijkt Kirsten te zijn, die 20 jaar eerder, op de avond van zijn overlijden, 2 comics heeft gekregen van de beroemde acteur. De hoofdpersoon in de comics is dr. Elf. Later in het boek blijkt dat de eerste vrouw van deze acteur de comics gemaakt heeft, De zoon van de acteur, uit zijn tweede huwelijk, heeft ook een setje van deze comics. Hij heeft samen met zijn moeder de Apocalyps eveneens overleefd. Het verhaal flitst van het heden naar het verleden en terug. De hoofdpersonen uit de verhaallijnen hebben allemaal een rol gespeeld in het leven van de acteur. Het reizende Symfonieorkest gaat op weg naar het museum van de beschaving en komt daar na een aantal avonturen aan. De comics zijn de rode draad in het boek, Kirsten doneert een van de comics aan het museum van de beschaving en gaat opnieuw met het orkest op pad. Maar niet nadat ze door een oude telescoop lichtjes op een verre heuvel heeft gezien: zou er ergens op de wereld de elektriciteit opnieuw uitgevonden zijn?
Ik heb genoten van dit boek waar muziek en kunst ondanks alle misère toch verlichting bieden, waar de mensen goede moed houden en door blijven gaan.