Ontroerend

De vader van Nicci Gerrard is nog niet zo lang geleden overleden aan dementie. Haar lieve vader die ze heeft zien veranderen van een erudiete man tot een individu die zichzelf verloren heeft. Op het einde kon hij niet meer praten en lopen. Dr Gerrard, haar vader, had sinds langere tijd de diagnose dementie. De familie had het geluk dat er professionele hulp kon worden ingeschakeld om dr. Gerrard thuis te verzorgen. Daardoor kon dr. Gerrard thuis blijven wonen en verliep zijn dementieproces rustig maar helaas wel gestaag. Ongeveer een jaar voor zijn overlijden, wordt hij opgenomen in het ziekenhuis vanwege een hardnekkige infectie aan zijn been. De ziekenhuisopname van vijf weken brengt onherstelbare schade toe. Dr. Gerrard is ernstig vermagerd, kan niet meer lopen en praten. Zijn dood wordt onafwendbaar, zijn conditie steeds slechter.
Na het overlijden van haar vader wil Nicci French de levensomstandigheden van demente patiënten in ziekenhuizen verbeteren. Ze richt met enkele anderen John’s Campaign op om dit mogelijk te maken. Woorden schieten tekort is aan de ene kant een ode aan haar overleden vader en aan de andere kant een smeekbede om voor mensen met dementie betere levensomstandigheden te creëren.
Haar smeekbede doet ze niet zomaar. Ze gaat gericht op onderzoek uit, ze interviewt een aantal mensen en doet literatuuronderzoek.

Mijn mening: Ook ik neem mijn eigen geschiedenis mee in dit boek. Samen met mijn broers en mijn zus ben ik al veertien jaar mantelzorger voor mijn hoogbejaarde moeder die de ziekte van Alzheimer heeft. Ik was dus in hoge mate geïnteresseerd in het verhaal van Nicci Gerrard en ze heeft me beslist niet teleurgesteld. Ze benadert de kwestie van dementie zowel vanuit de wetenschap als vanuit haar eigen ervaringen. Het boek is een mooie mix van beiden. Soms herkenning als ze vertelt over schuldgevoelens van de mantelzorger, soms leer je van haar inzichten opgedaan via onderzoek. Woorden schieten tekort is geen boek wat makkelijk wegleest, daar is het ook niet voor bedoeld schat ik in. Het lijkt me meer bedoeld voor de bestuurders in de zorg die zorg in minuten en secondes bepalen voor mensen die veel meer dan dat nodig hebben!

Vier sterren voor een boek dat indruk maakt.