Spanningloze overpeinzingen gegijzelde moeder

Kelly Simmons woont in de buurt van Philadelphia samen met haar echtgenoot en kinderen. Ze debuteerde met De indringer. Gedurende het schrijfproces werkte Kelly Simmons graag ’s nachts aan De indringer, waardoor ze de sfeer kon proeven van de donkere nachten om die zo goed mogelijk in haar verhaal in te passen.
Claire is moeder van drie kinderen en journaliste van beroep. Haar man Sam is veel buiten de deur in verband met zakenreizen. Elke nacht die Claire alleen in bed doorbrengt, voelt ze zich alleen en angstig. Ze heeft paniekaanvallen en elk geluidje dat ze in huis hoort, associeert ze met een inbreker. Als Claire op een nacht weer alleen thuis is en haar drie dochtertjes vredig slapen, wordt ze wakker van een geluid. Claire controleert de slaapkamers van haar dochters en opeens staat ze oog in oog met een onbekende man, een inbreker. De man heeft haar oudste dochter vast en het lijkt erop dat hij haar wilt kidnappen. Claire smeekt hem haar mee te nemen in plaats van haar dochter. Voor ze het weet zit ze in zijn auto en neemt hij haar mee naar een plek ver weg van haar eigen vertrouwde omgeving. De week die daarop volgt brengt Claire samen met hem door in een hotel. Haar ontvoerder zorgt goed voor haar. Hij geeft haar te eten, schone kleding, laat haar tv kijken en geeft haar soms een krant. Feit is echter dat ze de gehele week vastgebonden door moet brengen en dus niet kan ontsnappen. Of niet wil ontsnappen? In de wijde omgeving is geen mens te bekennen en zelfs het hotelpersoneel schittert door afwezigheid. De gesprekken tussen Claire en haar ontvoerder worden persoonlijker en onthullen feiten uit zowel Claire’s verleden als uit zijn verleden. Ook de zakelijke bezigheden van Claire’s man Sam zijn niet geheel rooskleurig, dit blijkt uit de dialogen tussen de twee. Waarom heeft deze man het op haar gezin voorzien, dat is de vraag die Claire vooral bezig houdt. Is het toeval of speelt er meer?
De indringer is typisch een boek voor vrouwen. Met name de werkende moeders met jonge kinderen zullen zich goed in Claire kunnen verplaatsen. Wie niet in die categorie hoort zal meer moeite hebben met identificatie.
Het verhaal neemt de lezer mee naar het rumoerige verleden van Claire, dat ze inmiddels heeft afgesloten. Haar vele vriendjes en ervaringen van destijds maken dat ze overkomt als een losbollige vrouw die altijd in is voor een spannend avontuur. In het heden is Claire echter afwachtend, onzeker en een onopvallende verschijning. De gedachte aan haar kinderen doet haar een beetje wakker schudden en in actie komen, want voor hen wil ze dat deze “worst nightmare” van iedere moeder zo snel mogelijk eindigt.
Het verhaal kent weinig spanning en is vrij eentonig. Dit komt niet zozeer doordat een groot gedeelte van het verhaal zich afspeelt in één hotelkamer, maar met name door de vele herhalingen. Kelly Simmons probeert zowel de gedachtegang van Claire als de gebeurtenissen uit het verleden steeds verder uit te diepen. Het heeft niet het gewenste resultaat. De spanning zakt weg en Claire komt niet echt tot leven. De enige afwisseling is de combinatie van het heden en het verleden. Bovendien neemt het verhaal aan het einde een onvoorspelbare wending.
Ondanks bovengenoemde inhoudelijke bezwaren, is de verzorgde schrijfstijl van Kelly Simmons zeker een pluim waard. Maar alleen daarmee, maak je nog geen spannende thriller.