Veelbelovend, maar teleurgesteld

Tsja.. de tekst op de achterkant klonk veelbelovend en het verhaal zelf vond ik, ondanks dat het heel grim is, spannend. Ik heb het boek snel gelezen, omdat ik steeds wilde weten wat er zou gaan gebeuren. Toen het boek uit was, was ik echter… teleurgesteld. Vooral in de manier waarop hoofdpersoon Theo sommige dingen aangepakt heeft.

Het verhaal gaat over prinses Theo/Theodosia, prinses van Astrea. Haar moeder is de koningin en vermoord toen het land werd overvallen door een ander volk. Theo is toen net zolang geslagen totdat ze haar naam niet meer durfde te zeggen en toen werd ze tot “Thora, asprinses” gemaakt. Dat asprinses lijkt te verwijzen naar de titel die haar moeder had, Vuurkoningin, maar ik vond het wat vaag uitgelegd.

Thora’s leven is hard en bevat veel vernederingen. Op een gegeven moment krijgt ze de kans om te rebelleren tegen de Kaiser en die kans grijpt ze aan, ondanks dat ze herhaaldelijk aan zichzelf twijfelt. En toen verscheen daar de love triangle. Onderdeel van de rebellie is namelijk om Prinz (kroonprins) Soren te vermoorden, maar ze wordt verliefd op hem, waardoor ze weer twijfelt aan het plan..

Een positief punt van het verhaal vond ik de gebruikmaking van verschillende talen. De Astreanen en Kalovaxiërs hebben namelijk elk hun eigen taal. Thora is verboden om haar eigen taal te spreken, en wanneer ze dit uiteindelijk weer kan spreken met de rebellen, merkt ze dat ze er moeite mee heeft, dat ze er weer in moet komen. Ook heeft haar eigen taal bijvoorbeeld niet echt een woord voor “chocoladetaart”, gewoon omdat die niet zo veel gebakken werden in Astrea (uit de passage waarin Soren haar naar wat Astreaanse woorden vraagt). Dat maakte het een wat echter verhaal in mijn beleving.

O ja, waarom is de titel van dit Nederlandstalige boek “Ash Princess”?! Het is een Nederlandse vertaling en had dus prima “Asprinses” kunnen heten.