Een thriller hoeft niet altijd op een moord uit te draaien

De politie vindt in Monty Brogans sofa een zakje wit poeder: daar begint eigenlijk het verhaal (maar niet het boek). Brogan wordt veroordeeld tot zeven jaar gevangenisstraf. Omdat zijn vader borg voor hem staat, hoeft hij niet meteen de cel in, maar de dag komt wel angstwekkend dichterbij. Op de vooravond spreekt Brogan af met zijn vriendin Naturelle en zijn twee beste vrienden, leraar Jacob en beursanalyst Frank. Samen trekken ze naar een afscheidsfeestje, georganiseerd door Uncle Blue, Brogans maffiabaas.
Een thriller hoeft niet altijd op een moord uit te draaien. Je tijd verdoen terwijl het uur nadert dat je de cel in moet, kan al even spannend zijn. In elk geval beschrijft Benioff die tijd als een zeer emotionele, geladen periode. Logisch, want in zeven jaar kan veel gebeuren, niets zal nog zijn zoals het was. Elk van de figuren reageert op zijn eigen manier op het komende afscheid, intussen ook nog geconfronteerd met de eigen problemen. Dat alles beschrijft Benioff op een zeer tastbare manier, met voldoende aandacht voor elk van de personages. Een pluim op de hoed van David Benioff.