Een bijzonder boek

Karin Fossum neemt een unieke plaats in in het thrillerlandschap. Dat bewijst ze terug met Zwarte seconden, waarin een meisje van tien verwijnt en haar moeder en een heel dorp in verbijstering achterlaat. Inspecteur Sejer moet het meisje zien terug te vinden, maar hij weet dat dat niet eenvoudig zal zijn. Tot zover niets bijzonders: ontvoeringen en kindermishandeling zijn al het onderwerp geweest van ontelbare thrillers. Wat Zwarte seconden echter zo bijzonder maakt, en dat geldt ook voor Fossums eerdere werk, is dat de lezer als het ware de rol van detective overneemt.

In de meeste thrillers is ofwel de lezer al van het begin op de hoogte wie de dader is, en tast de politie in het duister. Ofwel voert de schrijver de lezer mee in het onderzoek, langs nieuwe moorden en spitsvondige wendingen. Fossum daarentegen vertelt een uiterst sober verhaal, waarin de lezer zich plus minus een beeld kan vormen van de ware toedracht, terwijl alle andere spelers in het ongewisse blijven, Sejer in de eerste plaats. Het geeft haar de mogelijkheid zowel het slachtoffer als de dader en de politieman treffend te tekenen, te vatten in enkele simpele zinnen. Ik ken geen enkele andere misdaadauteur die het Fossum kan nadoen.