Absurde roadtrip

Ik heb dit boek gelezen als onderdeel van de Hebban Buzzleesclub. Ik wil Hebban en HarperCollins bedanken dat ik het boek mocht lezen.

Het verhaal
‘Die alligator eruit of ik eruit,’ roept Homer Hickam (de vader van de schrijver) op een dag tegen zijn vrouw Elsie. Homer moet dus weg, maar Elsie vindt dat hij een goed thuis moet krijgen. Volgens haar is dat in Florida, waar Albert vandaan kwam toen ze hem kreeg als huwelijkscadeau van een vroeger vriendje. Homer staat niet helemaal achter dit avontuur, maar na een goed gesprek met zijn baas, De Kapitein, besluit hij de reis toch te gaan maken. Dus gaat er een badkuip voor Albert in de achterbak van de auto, wordt er bij zijn schoonouders een hele hoop proviand gehaald en vertrekken ze naar het zonnige Florida. Onderweg belanden ze in de meest bizarre situaties: zo komen ze in een orkaan terecht en Homer blijkt een begenadigd honkballer. Al die tijd is het doel van Homer om alligator Albert naar huis te brengen en weer terug te keren om in de kolenmijn te gaan werken. Gaandeweg het verhaal kom je er achter dat de reis niet alleen om het thuisbrengen van alligator Albert draait, maar dat er zeker nog een diepere betekenis achter de hele reis zit.

Mijn oordeel
De bevindingen mijn van mede Leesclubgenoten waren wisselend. Of mensen waren positief over het boek óf juist niet. Ik hoor bij de groep die zeker wel positief is over het boek. Ik heb me echt vermaakt met de doldwaze avonturen die Homer, Elsie, Albert en de haan meemaken tijdens hun roadtrip naar Florida. Albert is natuurlijk de held van het hele verhaal, vooral door het kenmerkende yeay-yeah-geluid dat hij maakt als hij blij is. De personages zijn door de auteur goed uitgewerkt, je kunt je echt in ze inleven en vormt ook vrij snel een mening over een personage. Ikzelf had dit vooral bij Elsie, die ik door haar gedrag ten opzichte van Homer al heel snel een vervelend kind vond.

Dat het boek is opgedeeld in verschillende delen, die elk een onderdeel van de reis vormen, leest erg prettig. Elke deel heeft zijn eigen thema/gebeurtenis, zodat echt elk deel een nieuw avontuur tijdens de reis is. Ook het feit dat Homer Hickham jr. aan het einde van een deel hier nog op verder gaat en een korte inleiding doet op het nieuwe deel in het avontuur maakt het verhaal leuk om te blijven lezen. Op deze manier lijkt het net of hij het verhaal “voorleest”. Ook de schrijfstijl zorgt ervoor dat je het boek in een sneltreinvaart uitleest, alhoewel er af en toe wel wat té lange zinnen gebruikt worden.

Wat betreft de opmaak van het boek: die ziet er heel gelikt uit. De kaft ziet er superstrak uit, de verschillende foto’s en korte beschrijvingen daarbij maken het verhaal compleet en de manier om een nieuw deel aan te geven in het verhaal is ook op een mooie manier gedaan.

Al met al heb ik het boek met veel plezier gelezen. Enige kanttekening is dat ik het wel jammer vond dat Albert in werkelijkheid maar een heel klein rolletje speelde in het boek, terwijl mijn verwachting was dat het meer om hem zou draaien. Uiteindelijk heeft dit mijn plezier in het lezen van dit boek zeker niet beïnvloedt en heb ik meer dan eens kunnen lachen om de rare avonturen de ze tijdens hun reis hebben meegemaakt. De absurde humor die de schrijver gebruikt ligt wel in het straatje humor waar ik van hou, maar dat is natuurlijk heel persoonlijk.