Spannend verhaal, vlot geschreven

De weg van het water van Trudi Rijks was een Hebban buzzboek. Dit houdt in dat er 50 mensen in staat werden gesteld om het boek te lezen, voordat het in de winkels lag. In ruil hiervoor moest je een aantal keren over het boek “buzzen” en een recensie schrijven en deze op Hebban.nl plaatsen. Het “buzzen” hield in dat je een aantal berichten op één of meerdere social media-kanalen plaatste met de hashtags #hrc2016 en #hebbanbuzz. Ik heb ervoor gekozen om dit op Twitter te doen. Het was de bedoeling dat je een update plaatste als je het boek had ontvangen, twee updates tijdens het lezen en een recensie van het boek na het lezen.

Ik was 1 van de 50 gelukkigen die het boek mocht ontvangen en mocht “buzzen” over dit boek en dit heb ik dan ook naar hartenlust gedaan. Nu is het tijd voor een eindoordeel: het boek is gelezen en ik heb er een goede mening over kunnen vormen.

De personages
Trudi Rijks werkt in het dagelijks leven als gedragswetenschapper in het onderwijs. Dit komt ook goed tot uiting in de personages. Deze zijn qua karakter goed uitgewerkt, waardoor je een band met ze krijgt.
Als eerst is er Floor, de zus van Bente. Floor heeft een burn-out gehad en heeft regelmatig paniekaanvallen. Later in het boek verandert ze van een zwak en bang vogeltje naar een sterke vrouw. De Floor aan het einde van het boek vond ik dan ook leuker dan de Floor aan het begin van het verhaal.

Als tweede personage is er Bente. Bente heeft last van korsakoff door jarenlang alcoholmisbruik. Ze weet niet meer goed wat er allemaal gebeurd en wat er allemaal gebeurd is in het verleden. De man van Bente, Ram, is overleden en sindsdien is het bergafwaarts met haar gegaan. Persoonlijk vond ik Bente een zielig personage en werd het niet snel duidelijk wáárom ze nu geworden was zoals ze was. Wat waren de redenen? Dit komt aan het einde van het boek wel aan bod, maar wel redelijk summier.

Dan is er Kim, de dochter van Floor. Kim is alles wat Floor totaal niet is. Ze heeft pit, is niet bang en houdt van aanpakken. Kim vindt haar moeder maar een zweverig persoon, maar naarmate hun avontuur vordert, groeien de twee ook meer naar elkaar toe. Persoonlijk vond ik Kim wel een leuk personage. Leuk uitgewerkt en een complete tegenstelling van Floor. Een echte meid met pit.

Als laatste belangrijke is er nog meneer Buisman, ook wel Walter genoemd. Een zielig persoon die door wat foute keuzes aan de grond is komen te zitten. Hij is een miezerig persoon die door liegen en bedriegen de zieke en zwakke Bente voor zich weet te winnen. Door de goede uitwerking van dit karakter heb ik ook echt een hekel gekregen aan dit personage en hoop ik dan ook dat het niet goed met hem afloopt.

Het verhaal
Het verhaal leest vanaf het begin af aan als een trein. Er wordt iedere keer vanuit het perspectief van een ander personage geschreven, waardoor het verhaal erg dynamisch is en je steeds wilt weten hoe het verhaal vanuit een bepaald personage zicht ontwikkelt. Dit vind ik persoonlijk erg sterk gedaan.
Het verhaal wordt vanaf het begin rustig opgebouwd. Hierdoor zit er in het begin weinig snelheid in, maar door de vlotte schrijfstijl wordt je meteen meegezogen in de wereld van Floor, Bente, Buisman en Kim. Met de snelheid van het verhaal zit het in deel 2 en deel 3 van het boek wel goed. De vaart zit er dan goed in, zeker omdat het verhaal vanuit verschillende personages verteld wordt. Hierdoor is het verhaal nooit saai en voorspelbaar. Net als ik dacht dat ik wist welke kant het op zou gaan, gebeurde er iets waardoor het verhaal toch weer een andere wending kreeg.

Conclusie
De weg van het water is een meer dan prima thrillerdebuut van Trudi Rijks. Het is een dynamisch verhaal dat je vanaf de eerste pagina bij de strot pakt en je ook niet meer loslaat. Ik heb het boek met veel plezier gelezen en de verschillende wendingen in het verhaal maakten het boek interessant tot de laatste pagina. Het einde van het verhaal is bevredigend, ik kon er prima mee leven hoe het uiteindelijk is afgelopen.

Kleine minpuntjes aan het boek zijn de wat minieme uitwerking van de achtergrond van Bente en Floor. Je komt er pas tegen het einde achter wat er gebeurd is en waarom Bente zo is veranderd. Dit had wat mij betreft perfect in het hele verhaal geïntegreerd kunnen worden, waardoor er stukje bij beetje duidelijk werd wat er nu gebeurd is en wat de reden is dat Bente is gaan drinken.

Wat betreft Floor had ik ook wel meer informatie over haar achtergrond willen weten. Waarom houdt ze zich zo krampachtig vast aan dingen die ze tijdens haar mindfulness-training heeft geleerd? Wat is de reden dat ze overspannen is geworden? Dit had voor mij persoonlijk veel dieper uitgewerkt mogen worden, zeker omdat de achtergrond van het personage Buisman wél dieper is uitgewerkt.

Ik geef dit boek 4*.