Het boek ‘niemand vertellen’ is een van de vele thrillers die Harlan Coben al op zijn naam heeft staan. Coben is een Amerikaanse auteur en hij kon al talloze prijzen ontvangen voor zijn prachtig werk. Zo ontving hij als eerste auteur alle grote Amerikaanse thrillerprijzen . Hij schreef al talloze bestsellers maar zijn grote succes was een boekenserie over sportmakelaar en speurder Myron Bolitar. Maar het boek ‘niemand vertellen’ is echter een stand-alone thriller van hem. Het boek is geschreven in 2001 en had vooral succes in Nederland. Het boek is ook verfilmd in 2006 onder de naam ‘Ne le dis à personne’. ‘Niemand vertellen’ gaat over het David Beck en zijn romance met Elisabeth. Wanneer Beck en Elisabeth samen een bezoekje brengen aan het meer wordt Beck bewusteloos geslagen en Elisabeth wordt ontvoerd en vermoord. Beck kan de gebeurtenissen niet uit zijn hoofd zetten en de gruwel blijft zich herhalen in zijn gedachten. 8 jaar later staat Beck zijn leven helemaal op zijn kop wanneer hij een e-mail krijgt die alleen maar van Elisabeth kan zijn. Er volgen nog meer mails en Beck begint steeds meer te geloven dat Elisabeth nog in leven is. Hij engageerd zich om te weten te komen wat er allemaal aan de hand is maar het verloopt niet zo makkelijk en er is veel tegenwerking uit een onbekende hoek. Op een gegeven moment moet hij voor alles en iedereen op de vlucht en is zijn leven en dat van zijn naasten in gevaar. Hij kan nog maar één kant op en dat is het achterhalen van de waarheid. Dit gaat hij dan ook proberen te doen.
Het eerste dat je opvalt wanneer je het boek begint te lezen is hoe weinig achtergrondinformatie van de hoofdpersonages je wel niet krijgt. Ook de beschrijving van het moment van de ontvoering en de gebeurtenissen in het begin zijn zeer beperkt geformuleerd. Ik denk dat dit ook de bedoeling was want anders krijg je een saai en aanslepend begin in plaats van een tekort aan informatie waardoor je nieuwsgierigheid nog word aangewakkerd. Eens je het eerste deel hebt gelezen en een beter beeld van de situatie begint te krijgen wordt het boek gewoonweg verslavend. De afwisselingen, de opbouwende spanning en de nieuwe wendingen zorgen ervoor dat je niet meer kunt stoppen met lezen. Ook het nauwkeurig weergeven van het denkpatroon van de personages zorgt ervoor dat alles levensecht lijkt. Dit komt ook doordat bijna alles vanuit het Ik-perspectief wordt verteld. Het verhaal word hierdoor ook zeer geloofwaardig en je leeft ook echt mee met de personages. Eens je bent begonnen kan je echt niet meer stoppen en leest het boek als een sneltrein. Het enige minpuntje als je het al een minpuntje kan noemen is dat het boek door de vele wendingen, en naar het einde toe ook soms vreemde wendingen, een tikje ongeloofwaardig wordt. Maar dit wordt wel ruimschoots goedgemaakt met het verassende einde. Ook het besef dat alles wat je gelezen hebt, zelfs de meest onnuttige details, een betekenis krijgt op het einde is zeer prettig. De geloofwaardigheid van het boek wordt ook mede bepaald doordat alles zich afspeelt in een vergelijkbare tijdszone met de tijd waar wij in leven. Als ik het over de moraal van het verhaal moet hebben, dan denk ik dat de achterliggende betekenis is dat veel dingen niet zijn hoe dat ze lijken, de kracht van echte oprechte liefde is niet te onderschatten en er zijn veel betreurenswaardige slechte dingen in het leven.
Ik vind het boek goed omdat er veel spanning inzit en er zijn ook vele leuke verrassende wendingen. Ook de manier waarop het geschreven is vind ik zeer aangenaam omdat je dan veel dichter bij de personages staat en omdat het daardoor veel geloofwaardiger is. Het boek leest ook heel snel en dat vind ik ook wel een pluspunt. Ik vind ook de creativiteit van de schrijver in dit verhaal zeer leuk, bijvoorbeeld vind je in het boek ook verschillende grappige zaken terug die toch passen in de verhaal lijn alhoewel deze vooral vol actie, gevaar, verdriet, enz. zit.