Goed geschreven

Het eerste boek die ik las van Jodi Picoult.
Nina Frost is openbaar aanklager die dagelijks te maken heeft met zedendelicten. Zij ziet op dagelijkse basis wanhopige ouders die niet langer weten wat ze moeten doen en kinderen die instorten in de getuigenbank. Nina kan de wereld aan en alles gaat volgens de regels van de wet. Tot zij op een dag tot de verschrikkelijke ontdekking komt dat haar eigen kind van 5 seksueel is misbruikt. Nina's wereld staat volledig op zijn kop en Nina neemt het recht in eigen hand.

Dit boek is ongelooflijk pakkend geschreven. Het leest makkelijk weg maar het boek is zeker niet simpel te noemen. Het verhaal neemt je echt mee en je bent zo nieuwsgierig wat er nu weer aan de hand is en wat de volgende stap zou zijn, het verhaal kakte ook nergens in. Heel knap gedaan.

Het enige minpuntje voor mij in dit verhaal is dat ik de hoofdpersoon heel onsympathiek vind, wat het moeilijk maakt om met haar mee te leven. Nina heeft dagelijks te maken met kinderen die slachtoffer zijn aan seksueel misbruik. Dan gaat het van de een op de andere dag om haar eigen kind en dan is haar kind ineens belangrijker en moet meer beschermd worden dan al die andere onschuldige zieltjes die eerder slachtoffer zijn geweest en gewoon onderworpen werden aan wat de wet voorschreef. Ik begrijp heus wel dat dát juist de intentie is van het verhaal, maar ik vond het nogal irritant dat ze niet inzag dat andere ouders net zo radeloos waren als zij nu in de situatie. Ze zegt het zelf meerdere malen: 'Dat waren andermans kinderen, het gaat hier om míjn kind'. Ze is arrogant en ze weet alles beter. Met haar kennis probeert ze de wet te omzeilen, of in haar voordeel te draaien, alsof zijzelf belangrijker is dan haar cliënten destijds. Beetje jammer.

Dat Jodi Picoult het ondanks dat toch voor elkaar heeft gekregen dat ik het boek tot het eind aan toe geboeid heb uitgelezen vind ik heel knap! Aanrader!