Warm geschreven!

Dit was een mooie bundel korte hoofdstukjes van Hugo Borst over zijn dementerende moeder. Het boek stroomt over van genegenheid en liefdevolle herinneringen uit zijn jeugd.
Ook wordt er omschreven hoe moeilijk het soms kan zijn om iemand die alzheimer heeft niet te betuttelen of in hun waarde te laten.

Ik persoonlijk heb geen ervaring met mensen in mijn omgeving die aan Alzheimer leiden, daarom kan ik me ook niet echt in Hugo verplaatsen. Mensen die daar wel ervaring mee hebben zullen dit boek ook (nog) meer kunnen waarderen dan ik. Wel kan ik me goed voorstellen dat het moeilijk is, als iemand die je al je hele leven kent, opeens bijna niets meer weet.

Kortom een warm geschreven boek over de ups en downs van het leven van mevrouw Borst.