Moeder zoekt zichzelf

Een lekker fris en vlot boek dat heerlijk leest aan de rand van een zwembad, in de tuin of op het strand. Een modern taalgebruik waardoor ik de vergelijking met Kluun wel begrijp maar daar stopt het ook wel. De ideale man is aanzienlijk braver en minder ruig dan Kluun.
Evelien heeft voor de buitenwereld het modelplaatje opgebouwd; fijn huis, leuk dorp, leuke man, een kind. Maar Evelien worstelt met het moederschap, het burgertruttenleven, het huwelijk en zichzelf. En dan komt ze Kees tegen. Vanaf daar begint de zoektocht van Evelien, ze stelt zich een hoop vragen en er komen wat zelfhulpboek termen en goeroes voorbij. Ik vond het leuk die even te googlen. Vecht ze voor Taeke, geeft ze zich over aan Kees.... Spannend!
Het boek is nergens sentimenteel of dramatisch. Nuchter beschrijft Mathilde de situaties. Die nuchterheid maakt dat je niet zo betrokken bent bij de ontwikkelingen tussen Evelien en Kees maar anderzijds komt de vervreemding tussen Evelien en Taeke wel heel goed uit de verf.

Uiteindelijk worden een hoop vragen beantwoord, maar nieuwe vragen opgeroepen. Op naar het vervolg!