Wanneer journaliste Chloe een oude camera koopt zit daarin nog een rolletje waar foto's opstaan. Chloe laat deze ontwikkelen en dan blijkt dat er wat bijzonders met deze foto's aan de hand is. Een reeks van vreemde gebeurtenissen is het gevolg.

Bij haar vriend Alex kan ze niet terecht. Alex is filosoof en er van overtuigd dat spraak de bodem voor alle leugens is. Reden waarom ze een relatie in stilte hebben. Alleen wanneer het strikt noodzakelijk is wordt er via post-it briefjes gecommuniceerd. Dit heeft de afgelopen 1,5 jaar prima gewerkt maar nu breekt het Chloe op. Chloe voelt zich niet veilig en weet niet wie ze nog kan vertrouwen.

Dit boek is me flink tegengevallen. Ik heb zelfs nog getwijfeld of ik het wel uit zou lezen. Het begin is saai en zeker niet spannend. Chloe is als personage ongeloofwaardig. Zeker de manier waarop ze met haar relaties omgaat en haar verdenkingen die haar relaties lijken te volgen. De karakters worden vrijwel niet uitgediept en worden saai en plat neergezet. Sommige karakters hadden niet in het boek gehoeven en zijn naar mijn idee overbodig. Het enige echte pluspunt aan dit boek is dat het uiteindelijke plot redelijk lang verborgen blijft hoewel ook dat een twijfelgevalletje is. Toen het betreffende karakter opgevoerd werd had ik er al een idee bij, want waarom wordt deze anders opgevoerd? Maar toen er meer overbodige karakters langskwamen begon ik toch weer te twijfelen. Daardoor toch nog een ster extra.