Emotineel

In een wereld waar depressie een epidemie is, moet Sloane goed uitkijken dat ze niet naar het Programma wordt gestuurd. Ze
laat haar emoties alleen zien bij James. Maar dan blijkt het dat het steeds moeilijker wordt om verdriet te verbergen.


Dit boek is heel emotineel. Je begint je mee te voelen met Sloane als alles om haar heen uit elkaar valt. Tijdens het lezen heb ik het boek dichtgeslagen en ik dacht waarom. Het epiloog geeft me het gevoel om deel 2 te lezen, wat ik ook ga doen.