De ontknoping valt erg tegen

Onlangs kreeg ik de kans om het boek ‘Vlinders voor altijd’ van Jill Mansell te lezen en reviewen. Hoewel ik nooit echt de hype rondom haar boeken heb begrepen, vind ik haar boeken wel heerlijk als luchtig tussendoortje. Door de bijzondere schrijfstijl van Jill Mansell lijkt het soms alsof je naar een soap zit te kijken, in plaats van dat je een boek leest. Dit komt vooral doordat ze verschillende verhaallijnen naadloos met elkaar weet te verweven.

Ik vond Vlinders voor altijd een erg leuk boek, maar het ontwikkelde zich minder snel dan ik zou willen. Ik vond dat sommige momenten te langdradig waren, en andere momenten werden juist niet genoeg uitgediept. Erg jammer. Ook ergerde ik me een beetje aan alle toevalligheden. Dat vond ik niet echt passen bij de schrijfstijl. De karakters worden allemaal zo realistisch neergezet, dat zo’n toevalligheden gewoon niet lijken te passen. Wat ik wel leuk vond waren de verschillende personages. Want ondanks dat ik niet echt een klik voelde met hoofdpersoon Lara, kon ik me wel heel erg inleven in haar beste vriendin Evie.

Lara was voor mijn smaak een beetje onvolwassen. Helemaal tegenover Flynn. Wel vond ik dat haar band met dochter Gigi erg mooi werd beschreven.

Na het lezen van de laatste bladzijde voelde ik me zacht gezegd een beetje onvoldaan. Ik vond de ontknoping erg tegenvallen.

Al met al, wanneer iemand mij vroeg wat ik van dit boek vond kan ik eigenlijk niet meer zeggen dan; mwah.