''De enige persoon die de verslaafde in kwestie kan helpen is de verslaafde in kwestie zelf.''

Het begin gedeelte, haar eerste ervaringen met drugs, zijn leuk om te lezen. Dat kan en mag ik niet ontkennen. Party party, naar de klote hier naar de klote daar. Jessica behoorde tot de crème de la crème van gebruikers. Ikzelf had het party-gedeelte achterwege gelaten, zonder dat je het weet nodigt het uit tot... Vele mensen blijven van nature nieuwsgierig en zijn blind voor al het slechte wat eromheen hangt. Het melden van alleen de narigheid had naar mijn mening het boek 'nog' sterker gemaakt. Maar goed: Jouw keuze, jouw verhaal. Een en al respect van mijn kant.

Verder:

De eenzaamheid die Jessica dagelijks voelt, de continue drukte in haar hoofd, het vertonen van zwaar gestoord gedrag, de transformatie naar kluizenaar, het liegen en bedriegen naar dierbare toe, het toch telkens weer in de fout gaan laten je na het lezen ervan beduusd en verdrietig achter. Ik ken haar niet eens persoonlijk maar zo heftig is het allemaal. Elke dag, elke week, elke maand, elk jaar, Jessica is alleen nog maar met haar verslavingen bezig: Drank, cocaïne en gokken. Al het andere om haar heen verdwijnt als sneeuw voor de zon. In en in triest, eerlijk waar. De machteloosheid die je van haar familie en vrienden voelt is echt hartverscheurend.

Meid meid meid wat heb je er toch een zooitje van gemaakt waar je alleen jezelf de schuld van kan geven. En dat doet Jessica ook, na een lange tijd is ze mans genoeg om daar de waarheid over uit te spreken. Dit wordt van mijn kant zeer gewaardeerd. Chapeau!

Het mooiste stuk in het boek is voor mij toch wel de vader-dochterrelatie. Na zo vaak besodemieterd te zijn blijft haar vader liefdevol over haar spreken, en toespreken. Wat een man, wat een held. Menig vader had zijn dochter aan de kant geschoven, maar deze man niet, wat een groot hart.

Dit boek is een echte eye-opener voor verslaafden, niet verslaafden en voor familie en vrienden die een verslaafde in eigen kring hebben rondhangen.

Ik heb nog zoveel meer te vertellen over dit boek maar ik laat het hierbij. Hopelijk hebben jullie hier wat aan en maken jullie de keuze om dit boek te gaan lezen.

Jessica,

je bent van ver gekomen, uiteindelijk heb je in Zuid-Afrika onder zeer strenge begeleiding van jouw counselors en met de hulp van jouw mede fellows en peers met ups en vele downs dan toch jouw innerlijke kracht gevonden om met het hele gebeuren te stoppen (zeer interessante, geestige, emotionele en indrukwekkende hoofdstukken om te lezen). Ook al heb je in het verleden veel kapot gemaakt en heeft het kolere lang geduurd voordat je ze weer alle zeven op een rij had, familie en vrienden mogen ontzettend trots op jou zijn. Bedankt voor jouw openhartigheid, het ga je goed.