Lezersrecensie
Onderhoudend en goed onderbouwd
Een boek over een complot dat gesmeed is om Europa te destabiliseren, te beginnen met de Brexit. Natuurlijk zitten de Russen er voor iets tussen.
Zes eurocommissarissen, waaronder de laatste Britse, worden ontvoerd. Tegen een bepaalde deadline wil de groepering, die achter de ontvoeringen zit, dat de Europese president (een Belg), een Belgische journaliste met Europa als specialiteit, en een Britse onderhandelaar, een antwoord formuleert op de vraag hoe Europa zijn vertrouwen kan herwinnen.
Zoals in de stijl van de zeven hoofdzonden, worden de ontvoerden, stuk voor stuk vrijgelaten in een setting waarbij ze geconfronteerd worden met iets dat ze in het verleden gedaan of gezegd hebben. De organisatie heeft dus veel achtergrondinformatie van deze mensen. Hierdoor krijgt het volk nog minder vertrouwen in Europa en dat is alleen maar olie op het vuur voor de tegenstanders. Zaten zij misschien achter deze ontvoeringen? De titel, mooi gevonden, is gelinkt aan het Stockholm-syndroom, je gaat nog sympathie krijgen voor die anti-Europa-mensen.
Brandend actueel, zonder bloedvergieten (en voor een keer stoorde me dit niet) en goed verteerbare politiek.
Stof genoeg dus om een onderhoudende thriller te schrijven die ik bij wijlen zelfs grappig vond. De korte hoofdstukken waar telkens bij staat wie er aan het woord is, maken dat dit verhaal vlot leest.
Toegegeven aan het einde van het verhaal was ik de draad van het verhaal een beetje kwijt. Je herkent duidelijk de hand van de professor, want daar waar simpele bewoordingen konden volstaan, werd er een moeilijker woord gebruikt. Deze twee laatste opmerkingen doen niets af aan het feit dat ik een erg onderhoudend en goed onderbouwd boek heb gelezen. Het bewijs ook dat een boek spannend kan zijn, zonder dat er bloed vloeit. Een verademing tegenover het vorige boek dat ik las.
Zes eurocommissarissen, waaronder de laatste Britse, worden ontvoerd. Tegen een bepaalde deadline wil de groepering, die achter de ontvoeringen zit, dat de Europese president (een Belg), een Belgische journaliste met Europa als specialiteit, en een Britse onderhandelaar, een antwoord formuleert op de vraag hoe Europa zijn vertrouwen kan herwinnen.
Zoals in de stijl van de zeven hoofdzonden, worden de ontvoerden, stuk voor stuk vrijgelaten in een setting waarbij ze geconfronteerd worden met iets dat ze in het verleden gedaan of gezegd hebben. De organisatie heeft dus veel achtergrondinformatie van deze mensen. Hierdoor krijgt het volk nog minder vertrouwen in Europa en dat is alleen maar olie op het vuur voor de tegenstanders. Zaten zij misschien achter deze ontvoeringen? De titel, mooi gevonden, is gelinkt aan het Stockholm-syndroom, je gaat nog sympathie krijgen voor die anti-Europa-mensen.
Brandend actueel, zonder bloedvergieten (en voor een keer stoorde me dit niet) en goed verteerbare politiek.
Stof genoeg dus om een onderhoudende thriller te schrijven die ik bij wijlen zelfs grappig vond. De korte hoofdstukken waar telkens bij staat wie er aan het woord is, maken dat dit verhaal vlot leest.
Toegegeven aan het einde van het verhaal was ik de draad van het verhaal een beetje kwijt. Je herkent duidelijk de hand van de professor, want daar waar simpele bewoordingen konden volstaan, werd er een moeilijker woord gebruikt. Deze twee laatste opmerkingen doen niets af aan het feit dat ik een erg onderhoudend en goed onderbouwd boek heb gelezen. Het bewijs ook dat een boek spannend kan zijn, zonder dat er bloed vloeit. Een verademing tegenover het vorige boek dat ik las.
1
Reageer op deze recensie