De verfilming is op komst

Toen Stijn Coninckx zijn nieuwe project op TV kwam toelichten, namelijk de verfilming van dit boek, dacht ik meteen: hier moet ik bij zijn als figurant. Want figureren is een hobby van me. Naar gewoonte vond ik dan ook, dat als je aan een boekverfilming meewerkt, je op z'n minst het boek in kwestie ook leest.

Dat heb ik dan ook gedaan, ik het het helemaal kunnen uitlezen toen ik aan het wachten was, als figurant voor deze film. Zo heb ik de scène die ze die dag draaiden volledig kunnen plaatsen en herkennen. Gezien mijn brilmontuur te modern was voor de jaren 90, toen ons hoofdpersonage en zijn grootvader voor de commissie verschenen, heb ik het die dag zonder bril moeten doen.

De schrijver, die de feiten vanop de eerste rij meemaakte, beschrijft, zelfs 25 jaar na de feiten (het boek is van 2010, de feiten uit 1985) alles heel gedetailleerd en duidelijk alsof het nog maar de dag ervoor gebeurd was. Een trauma dat terecht nooit verwerkt kan worden en waarmee de schrijver tot vandaag nog mee worstelt en hinder van ondervind. Respect dat hij alsnog zijn getuigenis zo helder op papier heeft gezet. Al kan het hem misschien helpen om te verwerken.
Wist je dat de schrijver bij de begrafenis van zijn familieleden er niet bij was omdat hij als 9-jarige knaap ook beschoten was geweest en nog in het ziekenhuis lag te herstellen? Hij was er wel bij toen ze de begrafenis verfilmden, wat een zeer vreemde ervaring moet geweest zijn.

Het verhaal van de bende van Nijvel is een zwarte bladzijde uit de Belgische geschiedenis, een zaak die nooit opgelost is kunnen worden. Dit verhaal zou nooit mogen vergeten worden. Misschien dat ze hier maar wat meer aandacht aan moeten besteden in de lessen geschiedenis.