Prooi

Dit boek, Prooi, is het tweede deel van het tweeluik Jager & Prooi van Kim ten Tusscher. Net als bij het boek Jager, kon ik Prooi heel moeilijk wegleggen. Je blijft lezen. Ik heb het dan ook tamelijk snel uitgelezen, want dit verhaal had mij in zijn greep. Het verhaal gaat over de godin Margal en haar kinderen, maar waar je in Jager merkt dat er voor de denkbeelden van de Godin wordt gevochten, komen nu de twijfels naar boven of die denkbeelden wel gerechtvaardigd zijn. Meaghun, die een gevierd Jager was, wordt nu de Prooi van zijn broer Cighal en van pontifex Kaban. Maar niet alleen van hen, want alle mensen die ooit gezuiverd zijn en familieleden hebben verloren, blijken hem te haten. Hij gaat op de vlucht, net als Liis die ook op de vlucht slaat en probeert een plaats te vinden waar ze veilig is in de wereld. Maar wie is er ooit helemaal veilig?
Kim ten Tusscher gaat diep in op de karakters van haar personages, dat is de keuze die zij maakt bij het schrijven. Het nadeel hiervan vind ik dat je als lezer lang op dezelfde plek blijft staan. Bij de eerste helft van het boek vooral, vond ik dat het maar niet opschoot. Een voordeel van dieper op de personages ingaan, is er natuurlijk ook. Je leeft je als lezers soms zo in dat je bij sommige stukken zakdoeken nodig hebt omdat het verhaal je ontroert. En ik begrijp nu ook waarom dit boek weer dikker is geworden dan het vorige.
Mijn persoonlijke voorkeur zou zijn dat het verhaal veel meer actie liet zien, naast de twijfels en overdenkingen van de personages, maar ik begrijp de keuze van de schrijfster wel.
De inkeer van de personages, hun nieuwe beslissingen en de gevolgen die deze voor de wereld hebben, maken het op een andere manier spannend dan een avonturenboek. Dit gaat meer over wat zich afspeelt in en tussen mensen.
De boeken van Kim zijn hele goede Nederlandse fantasy. Ik raad haar boeken aan bij andere lezers. Inmiddels heb ik ze allemaal gelezen, dus ben ik erg nieuwsgierig met welke nieuwe boeken ze later nog op de markt gaat komen.