Heerlijk wegdroomverhaal voor op de bank

Sarah is een dame van stand die haar leven op het Lange Voorhout maar niks vindt. Ze verveelt zich in het saaie, eentonige en oppervlakkige leven van de Haagse adel, dus besluit hier een zomer van te ontsnappen, en vertrekt naar het buitenhuis van haar familie. Hier komt ze uiteraard de liefde van haar leven tegen, met wie ze helaas nooit zal kunnen trouwen.
Op het eerste oog een clichéverhaal, maar Tussen Rang en Stand is een prachtig geschreven historische roman die je enorm laat meevoelen met de hoofdpersonage, Sarah, en alle mensen die ze ontmoet. Ook Sarahs moeder, die misschien een egoïstische vrouw lijkt, wordt zo weergegeven dat je toch begrijpt waarom ze is zoals ze is, en hiermee toch ergens wel sympathie opwekt. Het is heel verfrissend als personages niet alleen als goed of slecht worden neergezet, en Marja Visscher laat hiermee zien dat ze over mensenkennis beschikt.
Het enige waar ik even aan moest wennen was de schrijfstijl en het taalgebruik: met veel bijvoeglijk naamwoorden wordt verteld wat er gebeurt, in plaats van dat het wordt omschreven of ‘laten zien’ door de auteur. Maar voor mijn gevoel paste dit juist ook bij het tijdsbeeld, net als de dialogen die voornamelijk in schrijftaal worden geschreven, en in mijn oren dus soms wat onnatuurlijk overkomen. Dit laat het allemaal iets archaïscher aandoen, wat dus even wennen was. Echter, als je er eenmaal doorheen bent is het een heerlijk boek om je in te verliezen bij een kop thee of glas wijn.