Moeder van alles wat koud is… Op naar deel 2!

Sara Raasch is pas 27 en heeft nu al een bestsellertrilogie op haar naam staan. Haar serie ‘Snow like ashes’ is vertaald in ongeveer tien talen, waaronder het Indonesisch, Turks en Duits. Drie jaar nadat haar debuut uitkwam in Amerika is er eindelijk een Nederlandse vertaling. Sneeuw als as is een typische YA-fantasyroman: een magisch rijk waar oorlog heerst, een dapper meisje, een hopeloze queeste en een paar typische tienerproblemen.  

Het fictieve land dat Sara Raasch voor haar lezers schetst, bestaat uit acht koninkrijken, verdeeld in de Seizoenen en de Ritmes. De vier Seizoenen zijn verreweg het belangrijkst voor het verhaal. In deze rijken bestaat er geen wisselingen van de seizoenen, zoals wel het geval is in de Ritmes. Vroeger leefden de volkeren in vrede samen en had iedereen beschikking over magie. Tegenwoordig hebben alleen de koningen en koninginnen nog magie, die ze gebruiken om hun volk te helpen. Op één vorst na: koning Angra uit Lente. Hij wil de macht over het hele land. Het is geen bijster originele setting, maar het gaat natuurlijk om wat Raasch ermee doet.  

Vooral de manier waarop Raasch magie benadert, is interessant. Winter is intussen al vernietigd, het volk in werkkampen gevangengezet. Slechts een klein groepje vluchtelingen, waaronder Meira, vecht nog altijd tegen de heerschappij van Angra. De Winterianen hebben gelukkig hun toekomstige koning nog: Mather. Helaas zal hij nooit magie kunnen gebruiken om zijn volk te redden, omdat Winter een vrouwelijk koninkrijk is. Dit levert actuele vraagstukken op, zoals of het genoeg is om jezelf te zijn en hoe onmogelijk het soms is om te voldoen aan je eigen eisen.  

Een interessante setting en aardige plot zijn helaas niet genoeg. Sneeuw als as is immers een soort mix van boeken als De Grijze Jager, Divergent en Aiya’s Strijd. Het zijn dan de personages die het verschil kunnen maken tussen een middelmatig en een steengoed boek. De bijfiguren van Sneeuw als as staan in elk geval als een huis. Ze krijgen een verhaal mee, zijn meer dan stereotypen en vervullen stuk voor stuk een essentiële rol in het verhaal van het hoofdpersonage. De slechteriken zijn wel redelijk zwart-wit opgetekend, maar ze krijgen een rijk achtergrondverhaal dat perfect verklaart hoe ze zo verdorven konden raken.  

De jonge heldin van Sneeuw als as is de zestienjarige Meira. Ze is een weesmeisje dat door de vluchtelingen is meegenomen toen ze Winter in allerhaast verlieten. Helaas is Meira een minder sterk personage. Ze is deels een ‘gewone’ tiener, al heeft ze maar heel weinig met typische tienerproblemen te maken. Aan de andere kant wordt ze neergezet als een middelmatige strijder. De andere vluchtelingen benadrukken steeds dat ze niet goed genoeg is voor echte missies. Toch weet ze meteen op haar eerste missie iets voor elkaar te krijgen wat zelfs de beste strijder nog niet lukt. Dit soort gebeurtenissen maakt haar als karakter weinig geloofwaardig.  

De leukste momenten van Sneeuw als as zijn niet de spannende gevechten, hoe goed Raasch deze ook weet op te schrijven. Nee, de kracht ligt uiteindelijk bij de kleine momenten dat Meira zichzelf toestaat om heel even een zwijmelend tienermeisje te zijn:  

‘Ik draai me om, met voor op mijn tong een serie smerige, stomende vloeken die passend zijn voor een ruige soldaat, niet voor een dame. Maar op het moment dat ik hem zie, ben ik helemaal kwijt wat ik wilde zeggen. Want moeder van alles wat koud is, ook Mather heeft geen shirt aan.’  

Dit zijn de momenten waarop het makkelijker wordt om Meira te zien als een personage van vlees en bloed, in plaats van een bordkartonnen stereotype. Ook wanneer mensen om wie Meira veel geeft het leven laten, weet Raasch je echt mee te trekken in de gevoelens van het jonge meisje. Het eind van het boek belooft in elk geval veel goeds. Een paar pagina’s voor het slot verzucht Meira: ‘Ik moet lachen omdat deze situatie zo absurd is. Normale problemen. Normale zorgen over vriendjes.’ Er staat nog genoeg spannends te wachten, maar het is goed om te weten dat we nog veel meer van Meira’s persoonlijkheid zullen gaan zien. Gelukkig volgt al in de zomer het vervolg IJs als vuur.