Het verleden achterhaald het heden

De stille patiënt is het thrillerdebuut van Alex Michaelides. Hij heeft psychotherapie gestudeerd en gewerkt in een gesloten instelling voor jongeren.

“Zij is de enige die weet wat er gebeurd is en ik ben de enige die haar kan laten praten.”

Tijdens het lezen van De stille patiënt kom je al gauw achter de betekenis van bovenstaande zin en hoe toepasselijk deze is.
Het verhaal begint met een proloog waarin de lezer erachter komt dat Alicia in een dagboek schrijft op aanraden van haar man Gabriël. Hierin geeft ze aan af en toe vast te zitten in haar eigen hoofd en verliefd is op haar man.
Elk deel begint vervolgens met een citaat, die heel toepasselijk is op de erop volgende hoofdstukken. Ik wil jullie de volgende citaten niet onthouden:
Deel 1 Wie met zijn lippen zwijgt, babbelt met zijn vingertoppen; uit al zijn poriën dringt het verraad naar buiten. Sigmund Freud
Deel 2 Verdrongen emoties sterven nooit Ze worden levend begraven en keren later terug , op onaangenamer manieren. Sigmund Freud

Alicia Berenson heeft haar man Gabriël vermoord en brengt nu haar dagen in gevangenschap door in een gesloten psychiatrische inrichting The Groove, waar ze er al zes jaar het zwijgen toedoet.
Theo Faber is vastbesloten zijn droom waar te maken om in The Groove te gaan werken en Alicia te behandelen als haar psychotherapeut. Het lukt hem om een baan in de in zwaar weer verkerende instelling te krijgen. Waarom?
Hij is psychotherapeut geworden, omdat hij totaal verkloot was!
Deze zin roept meteen al diverse vragen bij de lezer op. Wat dit met Theo en Alicia te maken heeft wordt gaandeweg duidelijk. Het feit dat Theo geobsedeerd is door Alicia valt zijn collega’s op en niet iedereen staat achter zijn pogingen om haar weer te laten praten. Hij wordt meerdere malen door zijn collega Christiaan gewaarschuwd!
Alicia is een zwijgende sirene die je naar je ondergang lokt.
Maar Theo heeft nog een appeltje te schillen met Christiaan vanuit het verleden en wil dat Alicia minder medicijnen krijgt, zodat hij haar aan het praten kan krijgen.
Het verhaal is opgedeeld in vijf delen, waarvan de ontknoping in het vijfde deel het kortste is.
Het karakter van Alicia en Theo wordt goed weergegeven en tijdens het lezen kom je erachter dat hun verleden raakvlakken heeft. Alicia als kunstenares drukt haar gevoelens uit in haar schilderijen en heeft al langere tijd last van psychiatrische stoornissen. In de inrichting wordt ze met behulp van medicijnen rustig gehouden.
De leefomgeving en sfeer in een psychiatrische inrichting wordt goed weergegeven.
De ontknoping van De stille patiënt is goed doordacht. De schrijfstijl van Alex Michaelis weet je direct in het verhaal te trekken, is doorspekt van mooie citaten en zeer toegankelijk. Door gebruik te maken van dagboeken speelt de auteur de lezer langzaam informatie toe. Het is een origineel, boeiend en zeer realistisch verhaal.
Je wordt volledig in het verhaal meegezogen en wilt niets liever dan het achter elkaar uitlezen om er achter te komen of Theo Alicia aan het praten krijgt en wat er precies in haar verleden heeft plaats gevonden. Tijdens het hele verhaal is er een onderhuidse spanning aanwezig.
De auteur heeft met weinig personages een diepgaande psychologische thriller weten te schrijven.
Het verhaal draait grotendeels om de zoektocht van Theo Faber naar het verleden van Alica Berenson en wordt vanuit Theo verteld. Doordat het verhaal start met de moord op Gabriël en het daarop volgende zwijgen van Alicia wil je er als lezer niets liever achter komen waarom ze zwijgt. De lezer wordt voortdurend op het verkeerde been gezet en pas op het eind kom je erachter hoe meesterlijk De stille patiënt in elkaar zit.
Een favoriete zin van Theo:
Het doel van therapie is niet het verleden te corrigeren, maar de patiënt in staat te stellen zijn eigen geschiedenis te onderkennen en erom te rouwen.

Nog voordat De stille patiënt verscheen zijn de filmrechten al verkocht aan de productiemaatschappij van Brad Pitt en dit verbaast mij niet!

Ik geef het 4 1/2ster!