Recht in eigen hand nemen

De uitverkorene is het tweede deel van een trilogie met rechercheurs Bianca van Dijk en Joris Vischjager. Elk deel is afzonderlijk te lezen. Na eerder al het debuut De Blindganger gelezen te hebben in 2017 was ik wel nieuwsgierig of Igor Znidarsic hetzelfde peil van schrijven had weten te behouden. Ik mag daarop een volmondig ja zeggen!
In De uitverkorene is de auteur er opnieuw in geslaagd om goed weer te geven hoe iemand kan ontsporen en waarom deze zijn daden pleegt. De lezer kan als het ware in het hoofd van de dader kruipen. De achtergrond van de dader wordt goed belicht en je krijgt inzichten in hoe de dader langzaam maar zeker in een psychopaat verandert. Wat er de oorzaak van is, dat hij tot zijn daden komt en wat dit met zijn brein doet wordt naarmate het verhaal vordert steeds duidelijker.
Het verhaal is onderverdeeld in vier delen. In het eerste deel wordt de zoektocht naar de dader gestart en ontdek je de drang naar het vinden van de dader. In het tweede deel wordt de levensgeschiedenis van de dader verteld en kom je achter zijn reformatorische opvoeding en wat dit met hem gedaan heeft. In de volgende delen verandert hij langzaam maar zeker in een seriemoordenaar, die erkenning zoekt voor zijn daden. Voor de opbouw van het verhaal zijn de vele bijbelcitaten noodzakelijk, maar voor mij was dit af en toe een beetje teveel van het goede.
Het plot kent een degelijke opbouw, die je inzicht laat krijgen hoe iemand door toedoen van een streng reformatorische opvoeding volledig kan ontsporen en een gevaar voor de maatschappij wordt.
Best griezelig om te lezen, hoe zo’n reformatorische jeugd vormgegeven wordt. Ik gun dat niemand.