kindertransporten door ogen van een tiener

Het verhaal vertelt door ogen van de Joodse Sara. Een 14 jarig meisje die samen met haar zusje totaal onverwacht op een kindertransport vanuit Kleve naar Engeland wordt gezet.
Het mooie van dit verhaal vind ik dat je de oorlog door haar ogen meemaakt. Ze merkt veel op, maar de volwassenen om haar heen proberen ook veel voor haar verborgen te houden.

In Nederland wordt ze van haar zusje geschieden en moet ze alleen naar Engeland.

In Engeland woont ze eerst bij een oom en tante. En gaat ze naar een school waar meerdere vluchtelingen les krijgen. Met deze school wordt ze bij het begin van de bombardementen op Londen naar het platteland geëvacueerd. Hier blijft ze de gehele oorlog.
Haar oom en tante gaan niet en weer moet ze mensen loslaten.

In de oorlog weet haar vader ook naar Engeland te vluchten. Maar door hun beide trauma's verloopt het contact zeer stroef.
Haar zusje weet ternauwernood Bergen Belsen te overleven.
Haar moeder en haar broertje overleven de oorlog niet. Al staat hij als vermist te boek.

We zien na de oorlog dat de overlevenden met vallen en opstaan hun leven weer oppakken, met de gaten die in de families zijn gevallen.

Ik vind het jammer, dat het boek fragmentarisch is geschreven. Er worden grote tijd sprongen gemaakt, waardoor bepaalde ontwikkelingen zeer snel gaan.