De paus van satan Patrick Bernauw
Philip Coppens


Nou, ik heb nog nooit van mijn leven zo’n ervaring gehad als met dit boek. Zo’n ingewikkeld en moeilijk verhaal, zoveel moeilijke namen en fictie en werkelijkheid door elkaar. Taai, soms onbegrijpelijk. Meerdere malen van plan geweest te stoppen met lezen, maar toch weer verder gegaan.

Zoals gezegd lopen fictie en werkelijkheid door elkaar. Het verhaal is in de ik-persoon geschreven.

Je komt terecht in de occulte wereld van de vorige eeuw en gaat van heden naar verleden en weer terug.

Met name de vele latijnse benamingen en voetnoten maken het een lastig te lezen verhaal. Toch boeit het op de een of andere manier en dwingt je als het ware toch verder te lezen. Dat komt doordat je toch wilt weten wie er nu precies achter zit en in hoeverre het verhaal van de schepping op waarheid berust is.

Ik heb het uiteindelijk uitgelezen waarbij je – zoals te verwachten viel – uiteindelijk aan het eind van het boek nog niet veel wijzer bent geworden en je voornamelijk in je eigen fantasie de waarheid moet vinden.

Qua leesstijl en toegankelijkheid geef ik dit boek een zes; qua spanning en opbouw een 8. algemeen denk ik dat dit niet een boek voor een groot publiek is en het zeker geen besteller zal worden.

Even goed wil ik Patrick en Philip bedanken voor dit verhaal.

Tevens bedank ik uitgeverij Manteau voor het beschikbaar stellen van dit recensie verhaal.