Echt Engels

Het is een makkelijk leesbaar boek. Het heeft een echt ouderwetse Engelse sfeer wat nog benadrukt wordt door de Engelse titels boven de hoofdstukken. Een typisch Engelse straat in een volksbuurt waar de mensen elkaar nog goed kennen en iets voor elkaar doen. Alfie, een jongetje van 5 als de oorlog begint, woont samen met zijn moeder Margie. Zijn vader Georgie, die melkboer is, gaat naar het front. Als zijn vriendinnetje, Kalena Janacek, met haar vader, de eigenaar van Alfies geliefde snoepwinkel, gedwongen moeten verhuizen heeft Alfie niet veel omhanden. Ook al omdat zijn moeder in het ziekenhuis is gaan werken om hun financiën op peil te houden. Alfie "leent" uit het huis van zijn vriendinnetje de schoenpoetskoffer van haar vader en gaat op de dagen dat hij niet naar school gaat op het station schoenenpoetsen. Daar verdient hij een aardig centje mee en stopt een deel daarvan stiekem in zijn moeders portemonnee.
Tijdens de oorlog ontvangt zijn moeder brieven van zijn vader. Op een bepaald moment verstopt zij deze brieven maar Alfie weet ze te vinden. De vraag waar zijn vader is en hoe het met hem is houdt Alfie steeds bezig. Zijn moeder zegt dat vader op een geheime missie is.
Als per toeval Alfie ontdekt waar zijn vader is gaat hij een op onderzoek uit. Daarbij geholpen door het spaarpotje dat hij heeft opgebouwd. Hij krijgt hierbij ook hulp van een dame in de trein en een arts die hij bij het schoenenpoetsen heeft ontmoet. Als hij de vriend van zijn vader, Joe de dienstweigeraar, die daardoor door de oma en de rest van de buurt met de nek aangekeken, om hulp vraagt wil die hem niet helpen maar hij houdt hem wel ongemerkt in de gaten. Het reddingsplan verloopt goed. Dit stuk in het verhaal komt wel wat volwassen over voor een intussen 9-jarige jongen.
Mooi ook hoe het thema shellshock aan bod komt!